Senat: temat ogólny

[Szmer]

Skład Senatu przedstawia się mniej więcej tak:

Działacze społeczni: 42
Arystokracja: 27
Emerytowani wojskowi: 21
Kler katolicki: 18
Przedsiębiorcy: 17
Kler innych wyznań: 15
Emerytowani urzędnicy: 7
Inni: 3

Tradycyjnie senatorowie nie tworzą klubów, lecz płacą symboliczną składkę na jeden z trzech salonów, służących za palarnię i miejsce rozmów politycznych między posiedzeniami. Salony znajdują się w Zamku Królewskim i można w nich czasem spotkać także posłów, ponieważ kiedyś, kiedyś (w XIX w.) służyły w ogóle klubom poselskim. Tylko po kilku senatorów ma legitymacje partyjne, ale często nie czują się tym faktem szczególnie związani.

• Salon Czerwony (56 senatorów-płatników składek) -- nazwany tak od koloru ścian i ogólnie neoklasycznego przepychu. Kiedyś spotykali się tu zwolennicy tronu i czarna reakcja, obecnie nacisk jest raczej na pierwszy element. Poza tradycyjnie konserwatywnymi grupami (duchowieństwo, szlachta) można tu spotkać licznych oficerów i zwolenników polityki piłsudczykowskiej. Dewiza: Pro fide, lege et rege.
  
•  Salon Czartoryskich (61 senatorów-płatników składek) -- o ciężkim, nieco mieszczańskim wyglądzie, był miejscem spotkań zwolenników premiera Władysława Czartoryskiego i Stronnictwa Wolnościowego. U Czartoryskich pojawiają się arystokraci i ważne persony mocno związane z panującym układem, ale wolące robić swoje na boku niż być szczególnie lojalnym wobec króla i rządu. Dewiza: Głos wolność ubezpieczaiący.
  
• Salon Wiejski (33 senatorów-płatników składek) -- wyremontowany w latach 20. w "neodworkowym" stylu, służył początkowo działaczom "sarmackim" wywodzącym się z prowincjonalnej szlachty. W ostatnich latach skupiają się tutaj senatorowie o bardziej ludowej i opozycyjnej orientacji, choć nie brak osób, które po prostu krępowałyby się w nadętym towarzystwie z pozostałych salonów. Dewiza: Multosque per annos stat fortuna domus ("I przez liczne lata trwa fortuna domu (metaforycznie: rodu, kraju)" -- z Georgik Wergiliusza).

Zakładamy, że w zasadzie Senat nie stawia weta, ale jeśli chcecie rozegrać jakąś debatę i głosowanie, to piszcie w tym temacie. Obowiązuje termin 48 h (licząc od końca głosowania w IP) na zgłoszenie ustawy do procedury senackiej przed jej przyjęciem z automatu (chyba, że sam ją zainicjuję).

Możemy też rozgrywać salony w Spotkaniach, jeśli będzie taka wola.

O NPC-ów do Senatu (historycznych lub nie) wnioskujemy również w tym temacie.

[Lucyfer]

Piotr Piotrowski urodził się w 1872 roku w dżungli afrykańskiej syn prof. Piotra Piotrowskiego etnologa i podróżnika po Afryce. Wspomagał i kontynuował badania ojca, a po jego śmierci skupił się na gromadzeniu majątku. Założył jedno z pierwszych towarzystw ubezpieczeniowych w Afryce. Siedzibę swojego imperium finansowego umieścił w Libreville. Jeden z przywódców buntu przeciw Francji zakończanych przekazaniem miasta królowi Prus za co otrzymał ze względu na polskie korzenie miejsce w Senacie. Po przybyciu do kraju wykorzystał majątek w celu założenia w Polsce Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Libreville” i stał się propagatorem rozwoju ubezpieczeń społecznych. Sympatyzuje z socjalistami.

[Szmer]

OK.

[Szmer]

Odtąd jest 48 h (licząc od końca głosowania w IP) na zgłoszenie ustawy do procedury senackiej przed jej przyjęciem z automatu (chyba, że sam ją zainicjuję). Daję 24 h na ewentualne zgłaszanie ustaw(y) przyjętych przed wysłaniem tego posta.

[Czerwony]

Chciałbym mieć możliwość kierowania dwoma senatorami: hr Adamem Ronikierem (Salon Wiejski) i abp Adamem Sapiehą (Salon Czartoryskich).

[Szmer]

Szczerze mówiąc wolałbym nie przyznawać mocnych postaci historycznych, a już zwłaszcza dwóch na raz. Pomyślę do jutra nad decyzją/rozwiązaniem.

[Czerwony]

No niestety, słabe postaci historyczne nie trafiłyby do Senatu.

[Szmer]

To Ronikiera możesz używać po prostu, a Sapiehy z akceptowaniem wypowiedzi przeze mnie jako takim biurokratycznym ograniczeniem. Jeśli chcesz jeszcze zgłosić kandydata na ministra, to mogę pozwolić, ze względu na datę pierwszego posta.

[Czerwony]

Nie chcę, ale jak czas pozwoli będę lobbował.