Ignacy Radziewicz - polityk (LAP)

[Not]

Ignacy Radziewicz - ur. 14 maja 1892 w Zamościu, polityk, prawnik. Radziewiczowie od wieków trudnili się handlem, dzięki temu Ignacy odebrał podstawowe wykształcenie w szkołach prywatnych. Biegle operuje poprawną polszczyzną, łaciną, greką, angielskim i francuskim, gdyż już od najmłodszych lat rodzice przywiązywali szczególną uwagę do znajomości języków.

Rewolucję we Francji widział na własne oczy w Paryżu w czasie wizyty ojca w interesach nad Sekwaną. Po powrocie do kraju rodzina przeprowadziła się do Lwowa, zaś Radziewicz postanowił poświęcić się studiom prawniczym. Prawo studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza w Lwowie. Wybuch wojny przerwał jednak uczestnictwo w zajęciach, bo w 1915 do bram Lwowa dociera ofensywa Trockiego. Radziewicz angażuje się w przygotowania do obrony miasta jako ochotnik (bombardier) w wojnie z Rosją Sowiecką. Studia prawnicze kończy na reaktywowanym w 1915 roku Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Odbywa aplikację sądową (1918–1923), uzyskuje wpis na listę adwokatów przysięgłych i otwiera kancelarię adwokacką.

Po wojnie prowadzi działalność publicystyczną w pismach naukowych krytykując bezkompromisową recepcje prawa pruskiego w Polsce w ramach ujednolicania porządku prawnego. Mimo wyrażania pozytywnej opinii o BGB i innych dziełach niemieckiej myśli formułuje tezę, iż narodowy kodeks cywilny jest warunkiem bytu polskiej państwowości i tożsamości narodowej. Zyskuje sympatie endecji, której jednak nie odzwierciedla, gdyż po uchwaleniu konstytucji w 1924 roku w nowej sytuacji politycznej wyraża publiczne poparcie dla polityki piłsudczyków. W lutym 1925 składa petycje na ręce feldmarszałka “o wsparcie” dla swoich działań, zaś już w kwietniu odbywa z nim spotkanie. Efektem rozmów było powstanie w grudniu 1926 Komisji Kodyfikacyjnej, której zostaje sekretarzem. Od tego momentu wiąże się ściśle z obozem piłsudczyków.

Był jednym z autorów projektu kodeksu postępowania karnego z 1928, a także kodeksu karnego z 1932. W 1933 dostaje legitymacje partyjną piłsudczyków, zaś w następnych wyborach dostaje się do Sejmu w którym zasiada nieprzerwanie do 1942. Po śmierci feldmarszałka krytykuje nowe kierownictwo za brak pomysłu na rządzenie. W 1936 wytyka ówczesnemu szefowi klubu parlamentarnego LAP przyjmowanie łapówek, za co w latach 1936-1937 zostaje izolowany w partii. Następnie wraca do życia politycznego. W latach 1937-1939 wicemarszałek Sejmu, buduje zaplecze polityczne do autorskiego pomysłu “neosanacji” życia politycznego ze skrajności, wzmocnienia znaczenia Warszawy na arenie międzynarodowej, pokojowego współżycia wszystkich Narodów. W kwietniu 1942 zostaje wiceprezesem* LAP.

W 1935 roku w czasie wizyty delegacji Ministerstwa Wojny i Sejmu w zajętym przez Polaków Dreźnie poznaje pułkownika Zawadzkiego. W styczniu 1942 panowie spotykają się ponownie całkiem przypadkowo w Sowa&Przyjaciele; gdzie Ignacy Radziewicz przedstawia swój program polityczny. Od tego momentu współpracują ze sobą. Lewicowi publicyści wytykają Radziewiczowi, że jest ustami generała w partii (uzależnienie od Zawadzkiego). Sam zainteresowany stanowczo temu zaprzecza.

Żonaty, jedna córka.

chociaż wice?

[Zgredźmin]

Witam :3

[Szmer]

Całuski!

Zmień mu chociaż kosmetycznie imię albo nazwisko, nie wolno kopiować postaci, zwłaszcza oryginalnie mocno rozwiniętych. Poza tym nie mam zastrzeżeń.

chociaż wice?

Wolałbym wice, ze względu na reformatorskie podejście twojej postaci. Możesz potraktować wybicie się i zrobienie fali przemian jako swojego pierwszego "questa"

[Not]

Witam :3

buziaczki zgredx :33

Całuski!

ki$ki

poprawiłem

[Szmer]

Przyjęty. Dam dostępy, oficjalnie wchodzisz od nowej tury.