Starcia zbrojne

[Szmer]

Walki o Łódź w drugiej połowie kwietnia

Walki o Teofilów
Obrona powstańców okazała się dobrze zorganizowana; co prawda oddziały musiały się wycofywać w kierunku Bałut, ale w zaciętej walce KBW ponosi jednak większe straty niż "SW".
Straty KOP: 3 Zp do podziału między 6. i 7. baon strzelców.

Walki o Park Ludowy
Sytuacja wygląda tutaj podobnie jak w Teofilowie. Wojska KOP zdołały dotrzeć do parku i zaangażować I dywizję KBW w walki pozycyjne na kilkanaście godzin. Później jednak musiały wycofać się w uliczki Śródmieścia, gdzie wzniesiono barykady.
Straty KOP: 4 Zp do podziału między 4., 5. i 8. baon strzelców.

Retkinia i Rokicie
Tutaj Seba rozkazał swoim ludziom utrzymać pozycje, zapewne w oczekiwaniu na postępy na północy. Jednak w tym czasie KOP wyprowadził w tym rejonie swoją generalną ofensywę, której siły były złożone zarówno z dawnych oddziałów leśnych, jak i świeżych poborowych i starych wyjadaczy. To wszystko solidarnie wzięło w kocioł i zgniotło siły PRON. Resztki czterech batalionów (mechanicznie półregularnych) składają broń. Połowa III dywizji KBW gryzie piach.
Straty KOP: 8 Zp do podziału między wojska z południa niewymienione niżej

Południowa flanka
Na dalekim południu Seba kontynuował natarcie za pomocą swoich najlepszych wojsk. Dzięki taktycznemu zwycięstwu zdołał zepchnąć powstańców w głąb Rudy i oprzeć się o jeziorko, gdzie dotarły go wieści o klęsce jego wojsk na Rokiciu.
Straty KOP: 8 Zp do podziału między 1., 2., 5. baony strzelców.

Prowadzi to do sytuacji jak na obrazku:


I dywizja Batuty i III dywizja Seby rozpoczynają w miarę zorganizowany odwrót, tak jak to jest zaznaczone.