Liczba postów: 555
Liczba wątków: 49
Dołączył: April 2014
Reputacja:
0
Ruchy ludowe mogą dużo wygrać. Szczególnie tam gdzie ordynacje były przekształcone w modelu krakowskim (chłopi pańszczyźniani stali się najemnymi robotnikami rolnymi).
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany
Liczba postów: 1 530
Liczba wątków: 76
Dołączył: April 2014
Reputacja:
15
Przez kogo było wywołane powstanie sandomierskie i kto brał w nim udział?
Liczba postów: 555
Liczba wątków: 49
Dołączył: April 2014
Reputacja:
0
07.04.2014, 14:31
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 07.04.2014, 14:52 przez PYRALGINA.)
Tak naprawdę nikt dokładnie nie wie przez kogo było wywołane. Wojska które niszczyły bunt mazowiecki zostały w jakimś stopniu zlikwidowane. Byli sfrustrowani i pozbawieni perspektyw więc gdy usłyszeli o buntach w innych państwach i doszło do incydentu w Sandomierzu (mogę później dokładnie wymyślić na czym polegał, ale coś jak zabicie jakiegoś znanego bohatera tamtej wojny przez ochronę wojewody) doszło do spontanicznych rozruchów do których dołączyli mieszczanie, a nawet bogatsze chłopstwo. Raczej ubodzy. Jednak przywódców radziłbym brać z gołoty. Bunt był dość podzielony ideowo, ale łączył się nienawiścią do magnaterii.
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany
Liczba postów: 555
Liczba wątków: 49
Dołączył: April 2014
Reputacja:
0
07.04.2014, 14:50
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 07.04.2014, 14:55 przez PYRALGINA.)
W pewnym stopniu tak. Z jednej strony początkiem buntu była frustracja zdemobilizowanych, a następnie wybuchły kolejne grupy. Ogólnym celem było pozbyć się magnatów dowartościować zdemobilizowaną gołotę i wykonać program głoszony wcześniej przez wojewodę mazowieckiego.
Napiszę dokładnie w punktach Ostatecznie nie napisałem w punktach! jak to widziałem pisząc o tym powstaniu:
Do walki na Mazowszu kuszona jest gołota. Mówi się jej jacy to oni nie są super i sól tej ziemi, a te chłopstwo się buntuje. Oczekuje ona poprawy sytuacji więc idzie na Mazowsze. Wojna okazuje się bardziej krwawa. Po jej zakończeniu wszyscy mają ich w głębokim poważaniu. Na dodatek chłopi, a nawet mieszczanie nie patrzą na nich przychylnie, raczej jak na zdrajców, którzy zaatakowali "Dobrego Wojewodę". Nadchodzą informacje o rewolucjach na całym świecie, słychać, że na wieszanie i proces "Dobrego Wojewody" mają przyjechać najmożniejsi panowie i chełpić się jego śmiercią. Sytuacja się zagęszcza.
Dochodzi do incydentu.
Wybuchają i cały Sandomierz jest ich, a "Dobry Wojewoda" wolny. W związku z tym dołącza do nich lud i zaczyna się wojna.
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany
Liczba postów: 555
Liczba wątków: 49
Dołączył: April 2014
Reputacja:
0
Nie wyobrażałem sobie tego okresu jako całkiem spokojnego. Po prostu były to na tyle nieudane próby, że nie wydostawały się poza granice województwa i nie dochodziło w ich wyniku do śmierci jakiegoś wojewody, czy konieczności interwencji sąsiedniego wojewody. Powoli też stawały się coraz rzadsze ze względu na ogólne zniechęcenie.
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany
Liczba postów: 362
Liczba wątków: 31
Dołączył: March 2014
Reputacja:
1
Pytanie.
Czy jest u mnie TERAZ rewolucja?!
I Wisznu, a propos KP. Ty narzuciłeś mi ramy, a ja je sobie dostosowałem pod swój pogląd i z tą postacią czuję się dobrze.
PS: Z awkiem nie mogłem się zdecydować, aż znalazłem Gen. Hallera w płaszczu. Po prostu mnie urzekło.
Co może powiedzieć ludzkość dziś, ta ludzkość, która chce dowieść postępu kultury, a XX wiek postawić znacznie wyżej od wieków przeszłych. Czy w ogóle my, ludzie XX wieku, możemy spojrzeć w twarze tych, co żyli kiedyś i – śmieszna rzecz – dowodzić naszej wyższości, kiedy za naszych czasów zbrojna masa niszczy nie wrogie sobie wojsko, lecz całe narody, bezbronne społeczeństwa, stosując najnowsze zdobycze techniki. (...) Zabrnęliśmy, kochani moi, straszliwie. (...) Chciałem powiedzieć: zezwierzęcenie… Lecz nie! Jesteśmy od zwierząt o całe piekło gorsi! - Rotmistrz Witold Pilecki
Liczba postów: 555
Liczba wątków: 49
Dołączył: April 2014
Reputacja:
0
Zaczynamy bez rewolucji, ale jest napięcie przedrewolucyjne i co niezbyt miłe dla wojewodów w całym kraju.
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany
Pewnie najlepiej byłoby, gdyby sama siła faktów zmuszała wojewodów do jakichś ustępstw, jeżeli nie są na skrajnych zacofanych Kresach. Ja nie miałbym z tym problemu.
