Budowa scenariusza "Trzech Wilczyc"

[Szmer]

jak i również z detronizacji Wazów w Polsce wywodzą się liczne kluczowe wydarzenia w Europie wokół - mamy samozwańcową Rosję, Władysławowe Czechy w ŚCR i podszwedziałą Litwę.

Tak bywa z points of divergence

Powsi, w istocie widziałbym możliwość posunięcia Litwy bardziej w tym kierunku i zrobienia z niej ciut bardziej Litwy strong z własnym pieprzem. (Choć generalnie bardziej bym szanował zdolności Szwecji, zwłaszcza w kontekście historycznej wielkiej wojny północnej ).

Widzę wciąż, że nasze dyskusje są trochę utrudniane przez to, że nie macie przed sobą dokładnej historii Polski. Mam ją w dużej mierze opracowaną, ale muszę dokończyć pisać. Myślę o założeniu wiki i może zaproszeniu do dyskusji tych środowisk wspominanych przez Czerwa (kolejni sceptycy, hura). Kiedy byście spojrzeli na tamte rzeczy, moglibyśmy konkretniej pomówić o modyfikacjach.

Póki co, brudnorys mapki:: https://imgur.com/a/zAtDFkA Jest to pierwsze spojrzenie, jeszcze trochę rzeczy trzeba dopracować - z rzeczy istotnych dla Polski europejskie faktorie na Morzu Czarnym i północnoniemiecką strefę wpływów Sztokholmu.

"Typowy prpgowy parlament" ma (o ile MG tego nie zepsuje, o czym dalej) jedną istotną zaletę: daje graczom narzędzie do bezpośredniego decydowania o losach gry. Jak gracze tworzący większość parlamentarną coś przegłosują, to jest przegłosowane i matematyka jest nieubłagana.

To, co opisujesz, postrzegam jako syndrom "MG ostatniego słowa". Kto będzie decydował o skuteczności "przechwytywania dyskursu"? MG.

Otóż dostrzegam problem (zwłaszcza będąc również po stronie graczowskiej w Wielowódstwie ) i myślałem o takim oto sposobie rozgrywania sejmów:

Rozgrywanie sejmu walnego ma trzy główne etapy, przy czym wszystkie trzeba traktować równie poważnie.

1. Napisanie uniwersałów i listów do sejmików w Komisji Konsularnej. Z punktu widzenia gry najistotniejsze jest ułożenie listy kwestii i propozycji do omóẉienia na sejmikach. Dodawanie nowych kwestii później (poza nagłymi i pilnymi) najpewniej skończy się posłami uchylającymi się przez brak instrukcji.
Potencjalnie można też starać się coś uzyskać przez to, że Komisja wyznacza sejmikom przedsejmowym terminy zbierania się.
2. Obrady sejmików przedsejmowych. Sejmiki przedsejmowe muszą wybrać posłów i ustalić (w zasadzie jednomyślnie, nemine contradicente) dla nich instrukcję.
Teoretycznie mogą też pozostawić posłom mniej lub bardziej swobodny mandat. Typowe są sformułowania o "podążaniu za zdaniem inszych województw", zwłaszcza w kwestiach, gdzie sejmik nie chce się przesadnie wymądrzać.
Odbywają się one według systemu opisanego niżej.
3. Obrady sejmu walnego. [To jest jeszcze do opracowania, ale generalnie znamy instrukcje i posłowie dzieleni są między fakcje i stronnictwa do kontroli. Da się w praktyce odejść od instrukcji, zwłaszcza jeśli chodzi o poddanie się woli większości, ale w zależności od kontrowersyjności sprawy poseł i całe stronnictwo może sobie bardzo nagrabić u szlachty. Senat obraduje przez pewien czas oddzielnie i potem ma ujednolicić swoje stanowisko z izbą poselską]
4. Zazwyczaj w tle odbywają się sejmiki relacyjne, gdzie szlachta wysłuchuje relacji posłów na temat sejmu, może ich np. ostro ochrzanić albo przyznać nagrodę pieniężną.

Sejmiki przedsejmowe

W ramach gry odgrywamy zawsze sejmik pruski oraz dwa wybrane sejmiki spośród: województw wielkopolskich, województwa krakowskiego, województwa sandomierskiego (czyli tzw. województw górnych) i województwa ruskiego (które jest po prostu duże i bogate). Uznajemy, że opcje zwycięskie na tych sejmikach rozejdą się proporcjonalnie po reszcie kraju.

Każde stronnictwo otrzymuje pewną liczbę swego rodzaju punktów oracji, odzwierciedlającą jego wpływy na danym sejmiku. [Zastanawiam się, jak zostaną oddane wpływy deputacji mieszczańskich i chłopskich, które mają prawa do słuchania i mowy końcowej]

W pierwszym poście GM podaje listę kwestii, w zasadzie zaczerpniętą z listu Komisji. Stronnictwa mogą również dołożyć zawczasu przez Prywatną Wiadomość dodatkowe sprawy na pojedyncze sejmiki (za darmo) albo w całym kraju (utrata 10% oracji za jedną sprawę).

Wykorzystywaniem oracji rządzą następujące zasady:
1. Żeby wypowiedzieć się w jakiejś kwestii, trzeba najpierw wydać na nią orację. Oracji nie trzeba wygłaszać w pełni fabularnie w poście (choć przydaje się powiedzenie, za czym się właściwie przemawia).
2. Wygłoszenie przekonującej oracji (fabularnie albo po prostu argumentacyjnie) może podwoić jej "siłę rażenia". Jedno przemówienie tego typu może wzmocnić do dwóch oracji (wydanych w tym poście).
3. O kwestiach decyduje przewaga w liczbie przeznaczonych na nie oracji.
4. Na każdą kwestię da się wydać oracje jedynie dwa razy. Po wydaniu możliwych oracji przez stronnictwa (można też spasować w jakichś kwestiach) MG stwierdza rozstrzygnięcie kwestii.
5. Pierwsze stronnictwo wydające oracje na daną kwestię dostaje +1 oracji na nią gratis (nie dotyczy stronnictw kontrolowanych przez MG). Ale nie da się uzyskać więcej niż +3 w ten sposób w jednym poście, tzn. przed wypowiedzeniem się innych graczy.
6. Na początku jedyna kwestia to elekcja marszałka. Nie da się wypowiadać wtedy w innych kwestiach. Kiedy wszyscy wydadzą oracje albo spasują, elekcja zostaje uznana za dokonaną. "Chytre" przeciąganie elekcji poza połowę czasu na sejmik pociąga za sobą kary jak za weto.
7. Niezależnie od systemu oracji można postawić weto. Weto może dotyczyć jednej lub wielu kwestii, przy czym można wetować tylko kwestie jeszcze nierozstrzygnięte albo niedawno rozstrzygnięte (tzn. GM nie stwierdził rozstrzygnięcia innych kwestii od czasu stwierdzenia rozstrzygnięcia tych, o które chodzi).
8, Kto postawi weto, powoduje wzburzenie szlachty i traci 5 oracji i 5 oracji do czasu na każdym kolejnym sejmiku do następnego przedsejmowego włącznie. Jest to 10 oracji na kolejnym sejmiku przedsejmowym, jeśli nie ma już na opłacenie kary na obecnym.
9. Weto może zostać zignorowane przez marszałka, jeśli stwierdzi, że zostało postawione causa privata, a nie causa publica. Jego stronnictwo traci 1 orację. Potem można się o to procesować na trybunale zgodnie z opisem ustroju.
10. Marszałek może zignorować zdanie sali na tej samej zasadzie także bez postawienia przez nikogo weta (dyktat marszałka). Zasady dotyczące kwestii, których to może dotyczyć, i kar dla stronnictwa są takie same.
11. Elekcja posłów funkcjonuje jako dodatkowa kwestia w czasie sejmiku, przy czym tutaj są oni przydzielani proporcjonalnie do liczby przeznaczonych na to oracji.
12. Nie da się wetować elekcji marszałka ani posłów.
13. Stronnictwa kontrolowane przez MG zawsze wydają wszystkie swoje oracje od razu.