Sny o ante

[Czerwony]

To jakaś zmiana zdania u ciebie? Pamiętam, że trochę promowałeś kiedyś użycie uniwersalnej mechaniki typu GURPS.

GURPS wydaje mi się ciekawy ze względu na to, że w suplementach są mechaniki do sporej części rzeczy, które odgrywamy, np. do armii i wojen (również współczesnych) czy kierowania organizacjami. W propozycji Wisznu te aspekty miałyby być poniekąd mniej istotne ze względu na rozmiar państwa - więcej takich rzeczy można by rozwiązać bezpośrednio jako postacie niż jako większe organizmy. Na przykład, działanie które w większym organizmie państwowym musiałaby wykonać biurokracja i w związku z tym opisywałaby to jakaś mechanika (lub widzimisię GMa), w mikropaństewku postać mogłaby nadzorować samodzielnie i wtedy można bezpośrednio zastosować jej atrybuty, wykonywać testy z rzutami kostką itp.

Moja główna pretensja była nie tyle co do epoki, tylko co do tego, że te systemy + nasz styl rozgrywki -> 1. nie ma sensu pakować punktów w 80% atrybutów typu siła. zręczność itd.

Nie widzę tu problemu. Postacie w papierowych RPG też są wyspecjalizowane, do uprawiania magii generalnie nie są potrzebne atrybuty fizyczne, więc gracze rzadko kiedy je biorą (trochę uogólniam, ale co do zasady tak właśnie jest). Również w przypadku archetypu polityka jedne atrybuty mają większe znaczenie od drugich. To IMO normalna rzecz.

2. mamy super przemyślaną mechanikę do starć z laniem się po mordach, ale niekoniecznie do, nie wiem, przekonywania wyborców czy kierowania UB.

Część takich sytuacji wg mnie można załatwiać nawet samym testem umiejętności (przykładowo umiejętność "zarządzanie" ministra mogłaby wpływać na efektywność działań ministerstwa), część zaś dodatkowymi mechanikami w rodzaju wspomnianych suplementów GURPSa. Zdaję sobie jednak sprawę, że może być trudno wyobrazić sobie te mechaniki w działaniu dopóki kiedyś nie pokazałbym tego w praktyce

Zresztą moim skromnym zdaniem polskie środowisko politgierek wyszlifowało ten styl rozgrywki do takiego stopnia, o którym autorzy typowych RPG się nie śniło

Pozwolę sobie się nie zgodzić. Mechanika politgierek jest w większości przypadków do bólu uproszczona, widać w niej brak testów i brak iteracyjnego podejścia do ulepszania danego modelu w kolejnych edycjach. Generalnie dominują podejścia "wszystko jak było, nic nie zmieniamy" albo przeciwne "wszystko do kosza, robimy od nowa".

ALE też widzę że Wisznu chce złagodzić ten problem:

By ograniczyć rozdźwięk pomiędzy typowym bohaterem filmu, gry, czy książki, a stronnictwami politycznymi gramy najmniejszym możliwym państwem.

I ja to trochę widzę, przypominając sobie np. postać i styl działania TRAP Mazowieckiego na Antyante. Nie tyle typowa postać polityka, ale jakaś unikalna ogólnie, działająca środkami politycznymi i niepolitycznymi (bardziej "filmowymi"). Widzę też, że dla wielu graczy to może być ciekawsze niż kreowanie "normalnej" postaci, która z pewnego RPG-owego punktu widzenia może być trochę nudnawa. Nie każdy ma wieżę ze szkła na Syberii jak Longchamps de Berier.

Jednocześnie mnie się wydaje, że mniej czuję filmowo-komiksową konwencję niż sporo osób z naszego środowiska i gdybym ja próbował coś takiego GM-ować, to mogłoby się zdegenerować w bardziej typową anteczność

Nie wydaje mi się, żeby koncepcja Wisznu nierozerwalnie łączyła się z takimi postaciami i ich odgrywaniem, jak opisujesz. Być może to ułatwia, ale imo nie nakazuje.

Ponieważ jak zapowiadałem nie będę robił gry najwcześniej do lipca, w tym czasie ktoś inny mógłby zaproponować coś innego bez kolizji. Mi się nie spieszy z tym projektem, który się tutaj wyłania.

Kusi mnie trochę, by wrócić do projektu Islandii, ale jak sobie przypomnę tamten entuzjazm...

Ale tutaj ani nie ma jednej drużyny, ani modus operandi typowego gracza nie przypomina typowego RPG (zobacz wyżej). Wyobraź sobie gracza grającego Kaczyńskim mającego jako dodatkową postać Zbigniewa Gryglasa w Porozumieniu Gowina [tego pana o którym mówiliśmy na czacie w ostatnim kryzysie, który zamierzał olać szefa bo Maryja i racja stanu]. Nagle przestaje to być takie nierealistyczne.

Ten przykład jest ok, tylko że działalność pana Gryglasa była też możliwa ze względu na to, że Porozumienie to niewielka partia z równie niewielką reprezentacją parlamentarną. Więc jeśli przyznawanie takich postaci byłoby dostępne tylko w pewnych okolicznościach to ok. Ale wolna amerykanka mogłaby skutkować tym, że każdy gracz może wprowadzić kreta do, dajmy na to, monolitycznego PPS-u, którego jedyną rolą będzie rozbijanie ugrupowania i z którym jakiekolwiek dogadanie się i wewnętrzny kompromis będą niemożliwe, bo taka postać z założenia będzie realizowała agendę jakiegoś przeciwnika politycznego. Taka rozgrywka bardzo by mi się nie podobała.

Poza tym nie sądzę, żeby tak naprawdę taka możliwość była tak otwarcie i bezczelnie eksploitowana. Za mało graczy, za bardzo forum zachęca do zachowania jakiejś reputacji. Natomiast mniej ekstremalne "multicharowanie" może pomagać w dodawaniu rzeczy dziejących się w grze.

A ja przeciwnie - uważam, że własnie takie exploity to może być coś, co wielu graczy pociągnie do absurdalnego wręcz poziomu zanim gra upadnie. Reputacja? Jaka reputacja?