Biogramy postaci niezależnych

[Szmer]

Tu proszę wklejać biografie zaakceptowanych postaci niezależnych.

[Ogar]

Grzegorz Wacław Pietkiewicz Urodzony w 1901 w Warszawie w rodzinie rzemieślniczej- ojciec był jubilerem i prowadził zakład przy Al. Ujazdowskich, matka była modystką.

Ukończył kolegium ojców Marianów, a po zdanej maturze ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas studiów związał się z Korporacją akademicką „Aquilonia” a poprzez nią z ruchem narodowym. Po studiach rozpoczął pracę w UPG najpierw w oddziale warszawskim, potem w latach 1930-1939 na placówce w Twerze. W trakcie pobytu na wschodzie natrafia na szklany sufit w UPG ze względu na swoje poglądy polityczne(złośliwi twierdzą, że był po prostu mało zdolny) Podczas pobytu na placówce w Twerze nabiera też przekonania o bezsensie obecnej polityki w stosunku do ziem d. Rosji. W 1940 składa rezygnacją by móc kandydować do Izby Poselskiej z list ZOL. W trakcie prac w Izbie Poselskiej staje się orędownikiem zmniejszania obecności Polski na wschodzie i powolnego zwiększania samorządności Rosjan.

[Lucyfer]

Karl Schmitz urodził się 8 sierpnia 1888 roku w Dreźnie. Syn oficera policji Królestwa Saksonii i polskiej szlachcianki. Po ukończeniu szkoły policyjnej zamieszkał w Gdańsku, gdzie pracował w policji (1907-1916). Mimo licznych sukcesów śledczych zrezygnował z pracy policji. Od tego czasu jest prywatnym detektywem i działaczem socjalistycznym. Posiada dość duży majątek zarobiony na rozwiązywaniu zagadek kryminalnych dla przedstawicieli wyższych sfer. W wypowiedziach publicznych wielokrotnie określał policję jako instytucję skorumpowaną i demoralizującą młodych policjantów.

[Szmer]

Florian Ozięblewicz -- przewodniczący Robochłopa od 1938 roku.

Urodził się w 1883 r. w Warszawie, w rodzinie robotniczej. Od wczesnych lat pracował w drukarni jako pomocnik zecera, następnie zecer. Działał aktywnie w PPS i pomagał w działalności opozycyjnej prasy, co narobiło mu kłopotów z ówczesną władzą. W 1908 r. w skutek policyjnych szykan wyjechał pracować w stosunkowo liberalnym (pomimo stanu wojennego) Gdańsku, zaś w 1911 r. do Berlina. Udzielał się tam w SPD oraz wśród polskiej emigracji zarobkowej. W 1916 r. wcielony do wojska, walczył w okopach Francji.

Po wojnie stał się jednym z ważniejszych działaczy polskiej socjaldemokracji jako zdolny organizator i publicysta. Był jednym z ważniejszych animatorów demokratycznych protestów podczas kryzysu austro-węgierskiego 1923/1924 roku. Po uchwaleniu nowej konstytucji wspierał współpracę Robochłopa z piłsudczykami i środowiskami rządowymi. Zasłużony organizator zjednoczonych związków zawodowych oraz historycznych porozumień trójstronnych korporacje-robotnicy-UPG. W latach 1927-1931 minister przemysłu; zrezygnował wskutek Wielkiego Kryzysu. Odtąd poświęcił się pracy partyjnej i parlamentarnej.

Ozięblewicz jest znany ze swojego poparcia dla światowych ruchów pacyfistycznych i dążeń do polityczno-gospodarczej integracji kontynentu europejskiego. Niejednokrotnie sugerował w swych wypowiedziach, że ścisły związek demokratycznych, socjalnych Prus i Polski powinien stać się rdzeniem, wokół którego wyrosną Stany Zjednoczone Europy.

[Lucyfer]

Piotr Piotrowski urodził się w 1872 roku w dżungli afrykańskiej syn prof. Piotra Piotrowskiego etnologa i podróżnika po Afryce. Wspomagał i kontynuował badania ojca, a po jego śmierci skupił się na gromadzeniu majątku. Założył jedno z pierwszych towarzystw ubezpieczeniowych w Afryce. Siedzibę swojego imperium finansowego umieścił w Libreville. Jeden z przywódców buntu przeciw Francji zakończanych przekazaniem miasta królowi Prus za co otrzymał ze względu na polskie korzenie miejsce w Senacie. Po przybyciu do kraju wykorzystał majątek w celu założenia w Polsce Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Libreville” i stał się propagatorem rozwoju ubezpieczeń społecznych. Sympatyzuje z socjalistami.

[Lucyfer]

Karol Niebiański urodził się 20 kwietnia 1889 roku w Sromowcach Wyżnych w rodzinie flisaków. Początkowo kontynuował zawód ojca. W wieku 30 lat rozpoczął studiowanie bankowości w Gdańsku. Po zakończeniu studiów udał się do Nowego Sącza i Tarnowa.

Członek ruchu spółdzielczego pomagał w księgowości spółdzielni, pracy banków ludowych. Po włączeniu się ruchu spółdzielczego do PDP "Robo-Chłop" przez lata był prezydentem Nowego Sącza (1926 - 1940), oraz skarbnikiem partii (1933-1940). W 1940 roku został posłem i w 1942 roku został wybrany na przewodniczącego partii.

W 1935 roku założył Nowosądecki Uniwersytet Ludowy, którego został dyrektorem. Misją tej uczelni stała się poprawa losu obywateli, promowanie regionalizmu, materializm i logicyzm. Uczelnia uczy głównie zagadnień związanych z ekonomią, prawem, chemią, historią i kulturą regionu, oraz logiką. Szczególnie rezygnacja z nauczania historii polski na rzecz historii i kultury regionu wywołuje protesty środowisk narodowych. Karol wykłada na NUL przedmiot nazwany "rolą spółdzielczości w rolnictwie".

Uważany za przedstawiciela umiarkowanej partyjnej lewicy sytuującego się pomiędzy robotniczym centrum, a radykalną ludową lewicą. Jest pracoholikiem, nigdy nie założył rodziny, ale zajmuje się hodowlą charcików włoskich.