22.03.2016, 01:34
Wszystkie przepisy prawa wprowadzone w Ante VI i obowiązujące w chwili startu Ante 9.
Cytat:6 IV 1924
Sejm przyjął przez aklamację projekt zmieniający Kodeks Napoleona znoszący dożywotnią małoletność kobiet i dający im pełnie praw cywilnych od 25 roku życia, zachowując rozwiązania wcześniejsze w kwestii opieki męża/ojca do ukończenia przez nie tego wieku. Podyktowane jest to chęcią dostosowania prawa cywilnego do zmieniającego się prawa publicznego, a także odrzuceniem rozwiązania uniemożliwiającego kobietom samodzielnego zarządu swoim majątkiem.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. IX ust. 4 Konstytucji wydajemy dekret regulujący nabywanie obywatelstwa.
Art. 1. 1. Obywatelstwo nabywa się:
1) przez urodzenie gdy co najmniej jedno z ustalonych rodziców jest obywatelstwa Rzeczypospolitej i zamieszkiwało pod jurysdykcją Rzeczpospolitej przez okres co najmniej 5 lat na zasadzie prawa krwi,
2) przez urodzenie na terytorium znajdującym się w chwili urodzenia pod jurysdykcją Rzeczypospolitej, niezależnie od obywatelstwa rodziców na zasadzie prawa ziemi,
3) przez przyjęcie obywatelstwa, jeśli przez ostatnie 5 lat zamieszkiwało się pod jurysdykcją Rzeczypospolitej, zna się co najmniej jeden język oficjalny Rzeczypospolitej, złoży się przysięgę na wierność Rzeczypospolitej, a także zda się egzamin składający się ze 100 pytań dotyczących historii, tradycji, obyczajowości Rzeczypospolitej; szczegółowy sposób nabycia obywatelstwa w tej drodze określi Rząd w rozporządzeniu,
4) przez chwalebną i zaszczytną służbę wojskową w wojsku Rzeczypospolitej przez okres co najmniej 5 lat; szczegółowy sposób nabycia obywatelstwa w tej drodze określi Rząd po konsultacji z hetmanem,
5) przez pozostawanie w związku małżeńskim z osobą posiadającą obywatelstwo Rzeczypospolitej przez okres 5 lat, jeśli małżeństwo przebywa pod jurysdykcją Rzeczypospolitej,
6) przez nadanie obywatelstwa przez króla, za szczególne zasługi dla Rzeczypospolitej lub z innych ważnych przyczyn.
2. Obywatelstwo nabyć można tylko na jednej z powyższych podstaw.
Art. 2. Obywatelstwo nabywa się niezależnie od rasy, płci, wyznania, narodowości, etniczności, klasy, poglądów, wieku, majątku. Z obywatelstwem wiążą się prawa przewidziane konstytucją, dekretami i ustawami oraz obowiązki tamże przewidziane.
Art. 3. Obywatelstwa nie można utracić, można natomiast się go zrzec.
Art. 4. Obywatel polski, który posiada obywatelstwo innego kraju, przez polskie władze ma być traktowany jako posiadający wyłącznie obywatelstwo polskie.
Art. 5. W dniu wejścia w życie niniejszego dekretu obywatelami Rzeczypospolitej są osoby, które posiadają obywatelstwo polskie na podstawie dotychczasowych przepisów.
Art. 6. Osoby, które mogłyby na zasadach określonych w niniejszym dekrecie uzyskać obywatelstwo w ciągu ostatnich dwudziestu lat, uznaje się również za obywateli Rzeczypospolitej pod warunkiem, że w chwili wejścia w życie dekretu żyją i zamieszkują terytorium znajdujące się pod jurysdykcją Rzeczypospolitej co najmniej od 5 lat.
Art. 7. 1. Dekret wchodzi w życie 14 dni po ogłoszeniu.
2. Tracą moc dotychczasowe prawa sprzeczne z dekretem.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. IV ust. 2 Konstytucji wydajemy dekret regulujący okręgi wyborcze do sejmu.
Art. 1. Do Izby poselskiej w celu sprawowania mandatu wolnego i niezależnego, w wyborach powszechnych, bezpośrednich i równych wybieranych jest w głosowaniu tajnym 600 posłów spośród pełnoletnich obywateli Rzeczypospolitej posiadających pełnię praw publicznych.
2. Gubernatorzy Kolonii powołują po trzech posłów do Izby poselskiej w celu sprawowania mandatu wolnego i niezależnego, spośród pełnoletnich obywateli zamieszkujących Kolonię i posiadających pełnię praw publicznych.
Art. 2. 1. Prawo kandydowania w wyborach posiada każdy obywatel niezależnie od rasy, płci, wyznania, narodowości, etniczności, klasy, poglądów, majątku, z chwilą osiągnięcia pełnoletności.
2. Prawo wybierania w wyborach posiada każdy obywatel niezależnie od rasy, płci, wyznania, narodowości, etniczności, klasy, poglądów, majątku, z chwilą osiągnięcia pełnoletności.
Art. 3. 1. Rzeczypospolita jest podzielona na 600 okręgów wyborczych obejmujących wszelkie terytoria Królestwa Polskiego, Wielkiego Xięstwa Litewskiego i Wielkiego Xięstwa Moskiewskiego, a także terytoria Nowego Polesia, Madagaskaru i Wyspy Świętego Bartłomieja.
2. W jednym okręgu wyborczym zarejestrowanych może być co najwyżej 300.000 wyborców, przy czym w odniesieniu do terytoriów Nowego Polesia, Madagaskaru i Wyspy Św. Bartłomieja uwzględnia się fakt wyboru posłów przez Gubernatorów zgodnie z art. 1 ust. 2 niniejszego dekretu.
3. Mapę okręgów z granicami określa załącznik do niniejszego dekretu. Okręgi pod względem ludności są jednolitej wielkości przy czym w odniesieniu do terytoriów Nowego Polesia, Madagaskaru i Wyspy Św. Bartłomieja uwzględnia się fakt wyboru posłów przez Gubernatorów zgodnie z art. 1 ust. 2 niniejszego dekretu. Podział na okręgi nie odzwierciedla podziału terytorialnego.
4. W okręgu prowadzi się okręgowe komisje wyborcze odpowiedzialne za przeprowadzenie wyborów w sposób zgodny z Konstytucją i niniejszym dekretem.
5. Nadzór nad okręgowymi komisjami wyborczymi sprawuje Królewska Komisja Wyborcza.
Art. 4. 1. Wybrany do Izby poselskiej zostaje kandydat, który w wyborach uzyska największą liczbę głosów w okręgu.
2. Ważność wyborów potwierdza monarcha na podstawie sprawozdania Królewskiej Komisji Wyborczej. Monarcha wydaje również każdemu posłowi dokument królewski potwierdzający bycie posłem.
3. Poseł, w związku z posłowaniem, dla zapewnienia ochrony praw i poszanowania swobód demokratycznych, nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej za działalność poselską bez zgody Izby poselskiej. Nie wyklucza to odpowiedzialności cywilnej za obrażanie i szydzenie w trakcie debaty politycznej.
Art. 5. 1. W każdym okręgu wyborczym prowadzi się spis wyborców oraz spis kandydatów. Kandydatem może być każdy kto wyrazi chęć startu w wyborach i uzyska poparcie (wyrażone przez podpis) 300 osób.
2. Karty do głosowania powinny zawierać oprócz listy kandydatów zgłoszonych w danym okręgu jedno puste miejsce na wpisanie przez wyborcę nazwiska kandydata własnego (kandydat dopisany).
3. Kandydować i wybierać może jedna osoba tylko w jednym okręgu. Nie można być jednocześnie posłem wybranym i wskazanym przez Gubernatora.
Art. 6. 1. Dekret wchodzi w życie 14 dni po ogłoszeniu.
2. Tracą moc dotychczasowe prawa sprzeczne z dekretem.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. III ust. 4 Konstytucji wydajemy dekret o Rządzie.
Art. 1. Przepisy ogólne
1. Monarcha i Rząd stanowią władzę wykonawczą. Monarcha jest najwyższym urzędnikiem w Rzeczypospolitej i strażnikiem Konstytucji, reprezentuje Rzeczpospolitą w stosunkach międzynarodowych i jest zwierzchnikiem Wojska Rzeczypospolitej. Rząd w imieniu Monarchy i w konsultacji z Nim kieruje bieżącą polityką wewnętrzną i zagraniczną Rzeczypospolitej w zakresie określonym Konstytucją, niniejszym dekretem i ustawami.
2. Pracami Rządu kieruje Pierwszy Minister. Powoływany jest on i odwoływany wyłącznie przez Monarchę.
3. Rząd zarządza, nadzoruje i wyznacza zadania dla następujących podmiotów:
1) Gubernatorów Kolonii
2) Wojewodów
3) Kasztelanów
4. Rząd obraduje na posiedzeniach niejawnych.
5. W skład Rządu wchodzą:
a) Pierwszy Minister,
b) Zastępcy Pierwszego Ministra,
c) Ministrowie: Skarbu Rzeczypospolitej, Spraw Społecznych, Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych i Spraw Zagranicznych,
d) Ministrowie powołani do koordynacji lub realizacji konkretnych zadań,
e) Hetman Wielki jeśli nie pełni funkcji Ministra Spraw Wojskowych.
6. Ministrów na wniosek Pierwszego Ministra powołuje Monarcha. Odwołać ministra może, na wniosek Pierwszego Ministra, Monarcha lub Senat bezwzględną większością głosów.
7. 1. Gubernatorzy zarządzają Koloniami realizując w nich wytyczne Monarchy i Rządu. Wyznaczani są przez Monarchę za zgodą Senatu.
2. Gubernatorzy zarządzają Koloniami:
Madagaskaru
Wyspy Św. Bartłomieja
Nowego Polesia
8. 1. Wojewodowie są reprezentantami Rządu w terenie i stanowią organ władzy wykonawczej na terenie Województwa. Wojewodowie są powoływani i odwoływani spośród szlachty danego województwa przez Rząd.
2. Tworzy się następujące województwa:
Województwo mazowieckie
Województwo małopolskie
Województwo wielkopolskie
Województwo śląskie
Województwo pomorskie
Województwo pruskie
Województwo moskiewskie
Województwo litewskie
Województwo żmudzkie
Województwo ukraińskie
Województwo inflanckie
Województwo północnobałtyckie
Województwo archangielskie
Województwo maurycowskie
Województwo tatarskie
Województwo krasnojarskie
Województwo jakuczyckie
Województwo kaukaskie
Województwo arktyczne
Województwo kamczackie
9. Kasztelanów powołuje i odwołuje Rząd.
10. Monarcha może według swej woli wziąć udział w posiedzeniu Rządu.
Art. 2. Kancelaria Pierwszego Ministra
1. Powołuje się Kancelarię Pierwszego Ministra.
2. Na czele Kancelarii Pierwszego Ministra stoi powoływany i odwoływany przez Pierwszego Ministra Kierownik Kancelarii Pierwszego Ministra.
3. Kancelaria Pierwszego Ministra zapewnia obsługę Pierwszego Ministra, koordynuje prace Ministerstw oraz zapewnia obsługę Zastępców Pierwszego Ministra, jeżeli nie kierują oni żadnym Ministerstwem, i Ministrów powołanych do koordynacji lub realizacji konkretnych zadań.
4. W ramach Kancelarii Pierwszego Ministra tworzy się:
a) Sekretariat Pierwszego Ministra,
b) Centrum Informacyjne Rządu,
c) Departament Analiz Strategicznych,
d) Departament Prawny,
e) Departament Służby Cywilnej,
f) Biuro Ochrony.
Art. 3. Organizacja Ministerstw
1. Tworzy się Kancelarie dla każdego z Ministerstw.
2. Kancelarie są miejscami merytorycznej pracy Ministrów. Zapewniają również obsługę Ministrów.
3. Na czele Kancelarii stoją powoływani i odwoływani przez Pierwszego Ministra na wniosek Ministrów Kierownicy Kancelarii.
4. W ramach Kancelarii tworzy się:
a) gabinet polityczny ministra,
b) departamenty merytoryczne.
5. W zakresie nieuregulowanym do Kancelarii Ministerstw stosuje się przepisy dotyczące Kancelarii Pierwszego Ministra.
Art. 4. Kompetencje Ministerstw
1. Ministerstwo Gospodarki zajmuje się: przygotowywaniem budżetu Rzeczypospolitej, opracowywaniem systemu podatkowego oraz sprawami związanymi z gospodarką i działalnością gospodarczą.
2. Ministerstwo Spraw Społecznych zajmuje się: ochroną pracy oraz sprawami związanymi z oświatą i służbą zdrowia.
3. Ministerstwo Sprawiedliwości zajmuje się: kwestiami związanymi z prokuraturą i sądownictwem oraz zawodami prawniczymi, więziennictwem oraz koordynacją prac legislacyjnych Rządu.
4. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zajmuje się: organizacją administracji publicznej i służb porządkowych oraz ochroną bezpieczeństwa i służb porządkowych.
5. Ministerstwo Spraw Wojskowych zajmuje się: organizacją Wojska Rzeczypospolitej oraz obroną Niepodległości Rzeczypospolitej w zakresie nieprzekazanym innym organom.
6. Ministerstwo Spraw Zagranicznych zajmuje się: reprezentacją Rzeczypospolitej, jej obywateli oraz osób prawnych, mających siedzibę na jej terytorium, na arenie międzynarodowej, a także prowadzeniem bieżącej polityki zagranicznej Rzeczypospolitej
Art. 5. Przepisy końcowe
1. Niniejszym rozwiązuje się Radę Stanu. Wszelkie dotychczasowe przepisy, nieuchylone i niezmienione, a mówiące o Radzie Stanu odnosić będą się do Rządu.
2. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
3. W celu wykonania niniejszego dekretu Pierwszy Minister, po konsultacji z Monarchą, ma prawo wydawać rozporządzenia.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy dekret o ogłoszeniu stanu wyjątkowego na wszystkich ziemiach podległych jurysdykcji Rzeczypospolitej
Art. 1. Ogłoszony zostaje na terenie Rzeczypospolitej i kolonii stan wyjątkowy do dnia zdławienia wrogiej Rzeczypospolitej rewolucji, której jedynym celem jest zniszczenie państwa i wprowadzenie anarchii opartej na wojnie i przemocy.
Art. 2. 1. Do czasu zakończenia stanu wyjątkowego Rząd Rzeczypospolitej pod nadzorem Monarchy, jako organ mający zaprowadzić w imieniu i pod przewodnictwem Monarchy porządek w Rzeczypospolitej, w szczególności zostaje zobowiązany do:
1) wspierania wykonanie dekretów królewskich i wprowadzenia w Rzeczypospolitej pokoju i porządku, a także jednoznacznego zniszczenia ośrodków rewolucyjnych,
2) osądzenia i ukarania winnych przewin przeciw Rzeczypospolitej i słusznym prawom ludności Rzeczypospolitej zgodnie z wolą Monarchy,
3) przygotowania i wprowadzenia reform wojska i reformy społecznej Rzeczypospolitej zgodnie z wolą Monarchy i potrzebami Rzeczypospolitej.
2. Do czasu zakończenia stanu wyjątkowego wszelkie jednostki wojskowe, porządkowe, ochronne, prywatne i państwowe, a także wszelkie organizacje paramilitarne i podobne znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej zostają włączone do Wojska Rzeczypospolitej jako autonomiczne jednostki podległe Monarsze z zachowaniem odrębności organizacyjnej. Z tych jednostek pod zwierzchnictwem dotychczasowych władz pozostają osoby w liczbie niezbędnej do zapewnienia realizacji ich dotychczasowych celów. Liczę tę określi jednorazowo komisja mobilizacyjna złożona z dowódcy danej jednostki, przedstawiciela pierwszego ministra i przedstawiciela Monarchy.
Art. 3. 1. W czasie stanu wyjątkowego Trybunał Sprawiedliwości sprawuje wyłączną władzę sądowniczą w sprawach określonych w poniższym dekrecie. Wyroki Trybunału Sprawiedliwości są ostateczne i natychmiast wykonalne. W skład Trybunału wchodzi Monarcha, Pierwszy Minister, Prezes Sądu Najwyższego.
2. Karze podlega zarówno sprawca, współsprawca, jak i poplecznik, jak i pomocnik. Karalne jest przygotowanie i usiłowanie popełnienia czynów opisanych poniżej. Karalne są czyny popełnione po wejściu w życie dekretu, a także czyny, które stanowią podstawę do wprowadzenia stanu wyjątkowego, o ile wypełniają znamiona określone w tym dekrecie
3. Kto to dopuszcza się aktów sabotażu przez:
1) niszczenie lub czynienie niezdatnymi do użytku zakładów lub urządzeń albo komunikacji na szkodę Rzeczypospolitej
2) uniemożliwienie lub utrudnienie prawidłowego działania zakładów lub urządzeń wymienionych w pkt 1) na szkodę Rzeczypospolitej;
3) wytwarzanie wbrew warunkom umówionej dostawy przedmiotów zupełnie lub w znacznym stopniu niezdatnych do użytku,
4) utrudnianie wojsku lub organom państwa realizacji prawa i wprowadzania porządku,
5) zaniechanie pomocy w usuwaniu przyczyn wprowadzenia stanu wyjątkowego zgodnie z decyzjami władz państwowych,
podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia na czas nie krótszy od lat 3, karze katorgi lub dożywotnio albo karze śmierci.
4. Obywatel Rzeczypospolitej, który wchodzi w porozumienie z osobą działającą w interesie obcego rządu lub obcej organizacji w celu działania na szkodę Rzeczypospolitej,
podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia na czas nie krótszy od lat 5 lub karze śmierci.
5. Kto bez zezwolenia wyrabia, gromadzi lub przechowuje broń palną, amunicję, materiały lub przyrządy wybuchowe albo inne przedmioty mogące sprowadzić niebezpieczeństwo powszechne albo służące popełnieniu przestępstwa opisanego w tym dekrecie, podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia na czas nie krótszy od lat 5 lub dożywotnio albo karze śmierci. W przypadkach mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo nawet od kary uwolnić.
6. Kto nawołuje do czynów, skierowanych przeciwko konstytucyjnemu ustrojowi Rzeczypospolitej lub pochwala takie czyny podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia na czas nie krótszy od lat 3.
7. Kto udaremnia lub utrudnia wprowadzenie w życie reformy w kształcie proponowanym przez Monarchę, Rząd lub Sejm lub nawołuje do czynów, skierowanych przeciw jej wykonaniu, albo publicznie pochwala takie czyny, podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia.
8. Kto dopuszcza się zbrodni obrazy majestatu podlega karze śmierci.
9. Kto dopuszcza się zdrady Rzeczypospolitej poprzez:
1) gromadzenie lub przekazywanie wiadomości, dokumentów lub innych przedmiotów i informacji stanowiących tajemnicę państwową lub wojskową,
2) wprowadzanie w błąd władzy przez udzielenie jej fałszywych wiadomości lub dostarczenie podrobionych albo przerobionych dokumentów lub innych przedmiotów lub informacji,
3) współpracuje z osobami działającymi na szkodę Rzeczypospolitej,
podlega karze konfiskaty majątku oraz więzienia lub więzienia dożywotniego albo karze śmierci.
10. Kto dopuszcza się innej działalności na szkodę Rzeczypospolitej lub kolonii, podlega karze konfiskaty majątku i więzienia.
11. Kto fałszuje pieniądz polski, podlega karze więzienia lub katorgi.
12. Kto nawołuje do waśni narodowościowych, wyznaniowych lub rasowych lub klasowych lub etnicznych lub politycznych albo je pochwala, lub pomaga je wzniecać podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 4. 1. Monarcha może postanowić o przekazaniu sprawy dotyczącej złamania przepisów niniejszego dekretu podległej Trybunałowi Sprawiedliwości przez sąd powszechny już po zakończeniu stanu wyjątkowego.
2. Konfiskata majątku na podstawie niniejszego dekretu powoduje, że majątek staje się własnością Skarbu Rzeczypospolitej, nieruchomości stają się królewszczyznami. Królewszczyzny utworzone w ten sposób, w miarę możliwości i okoliczności, zostają uwłaszczone na zasadach ogłoszonych przez Monarchę.
3. Katorga nakładana na mocy dekretu polega na wysłaniu do obozu pracy na terytoriach syberyjskich Rzeczypospolitej do pracy przy wydobyciu minerałów lub wyrębie drzewa.
4. Kara śmierci nakładana na mocy dekretu polega na ścięciu przy użyciu gilotyny, lub zabiciu przy użyciu strzału pistoletowego w tył głowy (jeśli skazany jest szlachcicem lub wojskowym).
Art. 5. 1. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
2. Do czasu ustania stanu wyjątkowego zawieszone są wszelkie prawa dotychczasowe sprzeczne z dekretem.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji za Radą i na wniosek Rządu wydajemy dekret o świętach państwowych
Art. 1 Święta państwowe
1. Za święta państwowe uznaje się dni szczególnej pamięci o ważnych wydarzeniach z historii Rzeczypospolitej, określone w niniejszym dekrecie.
2. Święta państwowe są dniami wolnymi od pracy.
3. Wyróżnia się następujące święta państwowe:
a) 12 maja - Święto Konstytucji;
b) 15 lipca - Święto Wojska;
c) 11 września - Święto Rzeczypospolitej.
Art. 2 Inne święta
Na równi z świętami państwowymi traktuje się:
a) święta religijne (w liczbie nie przekraczającej 7) określone na podstawie umów zawartych pomiędzy związkami wyznaniowymi a Monarchą w stosunku do wyznawców danej religii,
b) rocznicę koronacji Monarchy,
c) inne dni określone przez Monarchę w drodze dekretu po uzyskaniu zgody Rządu.
Art. 3 Postanowienia dodatkowe
Łączna liczba dni wolnych od pracy określonych na podstawie niniejszego dekretu nie może przekraczać 14 w roku kalendarzowym.
Art. 4 Przepisy końcowe
Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o przepisach wprowadzających dekret o płacy minimalnej, dekret o czasie pracy oraz dekret o urlopach pracowniczych
Art. 1
Dekret o płacy minimalnej, Dekret o czasie pracy oraz Dekret o urlopach pracowniczych (dalej Dekrety) wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1925 roku.
Art. 2
Pracodawca, który będzie uniemożliwiał wprowadzenie przepisów Dekretu w życie lub który z własnej nie dostosuje zawartych przed 1 stycznia 1925 roku umów o pracę do przepisów Dekretów do 1 kwietnia 1925 roku, podlega karze:
grzywny, a w przypadkach rażącego wyzysku konfiskaty majątku.
Art. 3
Pracownik, który w wyniku działania swojego pracodawcy określonego w art. 2 poniesie szkodę, będzie mógł domagać się od swojego pracodawcy odszkodowania za szkodę rzeczywistą i utracone korzyści.
Art. 4.
Niniejszy Dekret wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 roku.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o o płacy minimalnej
Art. 1 Definicja płacy minimalnej
1. Za płacę minimalną uznaje się minimalne wynagrodzenie za pracę.
2. Wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości płacy minimalnej ustalonej na podstawie niniejszego dekretu. Przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia nie wlicza się: dodatków, nagród i odpraw.
3. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, wysokość płacy minimalnej ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez pracownika, biorąc za podstawę wysokość płacy minimalnej ustalonej na podstawie niniejszego dekretu.
Art. 2 Wysokość płacy minimalnej
1. Wysokość płacy minimalnej jest ustalana w taki sposób, aby wysokość płacy minimalnej w danym roku była nie niższa niż 30% przeciętnego wynagrodzenia za pracę prognozowanego przez Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Trojga Narodów na dany rok.
2. Wysokość płacy minimalnej jest ustalona dla każdego z Województw przez Pierwszego Ministra w drodze rozporządzenia po zasięgnięciu opinii Ministrów właściwych do spraw gospodarki i pracy oraz Wojewodów.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o czasie pracy
Art. 1 Definicja czasu pracy
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Art. 2 Wymiar czasu pracy
1. Wybrany przez pracownika w porozumieniu z pracodawcą dzień tygodnia oraz święta państwowe określone w przepisach odrębnych są dniami wolnymi od pracy.
2. Czas pracy nie może przekraczać 9 godzin na dobę i maksymalnie 54 godzin w maksymalnie sześciodniowym tygodniu pracy.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy.
4. Każde święto występujące w danym tygodniu i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża tygodniowy wymiar czasu pracy o 9 godzin.
Art. 3 Postanowienia dodatkowe
1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 63 godzin w danym tygodniu. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości 100 % wynagrodzenia za pracę. W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
2. Pora nocna obejmuje godziny między godzinami 22.00 a 6.00. Za pracę w porze nocnej, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia za pracę.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o urlopach pracowniczych
Art. 1 Przepisy ogólne
Pracownikowi przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego, urlopu na żądanie i urlopu bezpłatnego.
Art. 2 Urlop wypoczynkowy
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, płatnego urlopu wypoczynkowego, zwanego dalej "urlopem".
2. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
3. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku.
4. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
5. Wymiar urlopu wynosi 20 dni.
6. Urlopu udziela się w wymiarze dniowym.
7. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.
8. Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu.
9. W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.
Art. 3 Urlop na żądanie
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 3 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
Art. 4 Urlop bezpłatny
Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o Urzędzie Statystycznym Rzeczypospolitej Trojga Narodów
Art. 1 Przepisy ogólne
1. Tworzy się Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Trojga Narodów, zwany dalej Urzędem.
2. Urząd jest centralnym organem administracji podlegającym Pierwszemu Ministrowi.
3. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Pierwszy Minister.
4. Działalność Urzędu finansowana jest z budżetu państwa i środków własnych Urzędu.
Art. 2 Dane statystyczne
1. Zadaniem Urzędu jest zbieranie informacji statystycznych na temat demografii, gospodarki, handlu, przemysłu i rolnictwa, w szczególności informacji na temat liczby ludności, wysokości bezrobocia, wysokości wynagrodzenia, wzrostu gospodarczego i wzrostu cen.
2. Dane przechowywane przez Urząd objęte są tajemnicą (tajemnica statystyczna).
3. Odpowiednio opracowane dane mogą być przekazywane:
a) podmiotom publicznym na ich żądanie,
b) podmiotom prywatnym na ich uzasadniony wniosek po uiszczeniu stosownej opłaty.
Art. 3 Odpowiedzialność karna
Kto bez odpowiedniego upoważnienia udostępnia osobom trzecim dane przechowywane przez Urząd podlega karze
grzywny, aresztu lub więzienia do lat 5.
Art. 4 Przepisy końcowe
1. Statut Urzędu, określający jego strukturę organizacyjną, nada Pierwszy Minister na wniosek Prezesa Urzędu.
2. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o organizacji Wojska i sprawowaniu zwierzchnictwa nad Wojskiem
Art. 1 Przepisy ogólne
1. Wojsko Rzeczypospolitej, zwane dalej Wojskiem, stoi na straży niepodległości i integralności terytorialnej Rzeczypospolitej oraz wspiera inne służby w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego.
2. W skład Wojska wchodzą jako jego rodzaje:
a) Armia;
b) Flota;
c) Lotnictwo;
d) Służby Wywiadowcze.
3. Dowódcami rodzajów Wojsk są: Dowódca Armii, Dowódca Floty, Dowódca Lotnictwa oraz Dowódca Służb Wywiadowczych.
4. W skład Wojska wchodzi również Żandarmeria Wojskowa, jako ich wyodrębniona i wyspecjalizowana służba.
Art. 2 Kompetencje Monarchy
1. Monarcha, jako zwierzchnik Wojska, stojąc na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa, nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium, w szczególności:
a) określa, na wniosek Ministra właściwego do spraw wojskowych, główne kierunki rozwoju Wojska oraz jego przygotowań do obrony państwa;
b) może uczestniczyć w odprawach kierowniczej kadry Wojska;
c) wedle własnego uznania powołuje i odwołuje hetmana wielkiego i hetmanów polnych;
d) powołuje i odwołuje Dowódców rodzajów Wojska na wniosek hetmana wielkiego;
e) nominuje i degraduje generałów i admirałów na wniosek hetmana wielkiego;
f) nadaje według uznania ordery wojskowe.
2. Monarcha posiada prawo prezentowania się w pełnym mundurze wojskowym z odznaczeniami.
Art. 3 Kompetencje Rządu
Do zadań Rządu wykonywanych w ramach zapewniania zewnętrznego bezpieczeństwa państwa i sprawowania ogólnego kierownictwa w dziedzinie obronności kraju należy w szczególności:
1) opracowywanie w konsultacji z Wojskiem głównych założeń doktryny bezpieczeństwa państwa;
2) opracowywanie w konsultacji z Wojskiem rocznych planów ćwiczeń;
3) przygotowywanie budżetu Wojska;
4) administrowanie wojskowymi placówkami oświatowymi;
5) administrowanie wojskowymi przedsiębiorstwami państwowymi.
Art. 4 Kompetencje Hetmana Wielkiego
1. Do zadań Hetmana Wielkiego, jako sprawującego w imieniu Monarchy bezpośrednie zwierzchnictwo nad Wojskiem, należy w szczególności:
a) kierowanie pracami Sztabu Generalnego Wojska;
b) mianowanie oficerów starszych;
c) określanie zakresu działania Dowódców rodzajów Wojska.
d) podejmowanie wszystkich działań niezbędnych dla bieżącego funkcjonowania Wojska.
2. Do zadań Hetmana Wielkiego, jako głównodowodzącego Wojska w trakcie wojny, należy w szczególności:
a) realizacja planów strategicznych i doktryn;
b) realizacja innych postanowień Monarchy i Sztabu Generalnego Wojska;
c) mianowanie dowódców związków organizacyjnych i jednostek wojskowych wszystkich rodzajów Wojska.
3. W wypadku niedyspozycji Hetmana Wielkiego jego obowiązki pełni wyznaczony przez Monarchę Hetman Polny.
Art. 5 Sztab Generalny Wojska
1. Tworzy się Sztab Generalny Wojska, zwany dalej Sztabem.
2. Na czele Sztabu stoi Hetman Wielki.
3. W skład sztabu wchodzą: Hetman Wielki, Hetmani Polni, Dowódcy rodzajów Wojska oraz inni oficerowie powołani przez Monarchę na wniosek Hetmana Wielkiego lub z wyłącznej inicjatywy Monarchy.
4. Do zadań Sztabu należy:
a) koordynowanie wysiłku zbrojnego państwa;
b) opracowywanie planów strategicznych i doktryn;
c) sprawowanie nadzoru nad Żandarmerią Wojskową;
d) wykonywanie budżetu Wojska;
e) kształtowanie organizacji wewnętrznej Wojska, związków organizacyjnych i jednostek wojskowych wszystkich rodzajów Wojska.
Art. 6 Pobór powszechny
1. Każdy obywatel Rzeczypospolitej płci męskiej, po osiągnięciu pełnoletności, ma obowiązek odbycia rocznej służby zasadniczej w Wojsku.
2. Pobór ogłasza Monarcha w drodze dekretu na wniosek Hetmana Wielkiego, w którym określa liczbę poborowych oraz Województwa, z których pobór będzie prowadzony.
3. Mobilizację w czasie stanu wyjątkowego lub wojny ogłasza Monarcha w drodze dekretu za zgodą Rządu i hetmana wielkiego, w którym określa liczbę mobilizowanych oraz Województwa, w których odbędzie się mobilizacja.
3. Każdemu Żołnierzowi należy się wynagrodzenie za służbę w wysokości określonej przez hetmana wielkiego.
4. Wojsko nie może liczyć mniej niż 1 000 tys. Żołnierzy, nie licząc personelu administracyjnego.
5. W uzasadnionych wypadkach Monarcha lub Hetman Wielki mogą zwolnić daną osobę lub dane osoby od poboru lub mobilizacji. Monarcha może anulować zwolnienie wydane przez Hetmana Wielkiego.
Art. 7 Wojska prywatne
1. Niniejszym zezwala się szlachetnie urodzonym na rekrutowanie najemnych oddziałów, służących do ochrony ich własności.
2. Najemne oddziały szlachetnie urodzonych mogą podejmować tylko działania zgodne z prawem.
3. W trakcie stanu wyjątkowego i wojny najemne oddziały szlachetnie urodzonych, zachowując swą odrębność organizacyjną, zostają podporządkowane Wojsku.
4. Szlachetnie urodzeni mają prawo zatrzymać pod własną kontrolą najemne oddziały niezbędne do ochrony ich własności.
5. Szlachetni urodzeni mają prawo do nagrody ustalanej według zasług w zamian za użyczenie swoich najemnych oddziałów Wojsku.
Art. 8 Przepisy końcowe
1. Monarcha na wniosek Hetmana Wielkiego określi w drodze dekretu stopnie wojskowe w Wojsku.
2. Hetman Wielki za zgodą Monarchy i po konsultacji z Rządem określi w drodze zarządzenia wysokość wynagrodzenia dla Żołnierzy.
3. Hetman Wielki za zgodą Monarchy i po konsultacji z Rządem może wydawać zarządzenia w celu realizacji niniejszej ustawy.
4. Sztab Generalny za zgodą Monarchy i na wniosek Hetmana Wielkiego określi w drodze zarządzenia organizację wewnętrzną Wojska, związków organizacyjnych i jednostek wojskowych wszystkich rodzajów Wojska.
5. Wszelkie wcześniejsze akty prawne, dotyczące organizacji Wojska i sprawowania zwierzchnictwa nad Wojskiem, zostają z mocy prawa uchylone.
6. Dekret wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 roku.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o podziale administracyjnym kraju
Art. 1 Przepis ogólny
Rzeczpospolita Troja Narodów składa się Królestwa Polskiego, Wielkiego Xięstwa Litewskiego i Wielkiego Xięstwa Moskiewskiego, a także z koloni: Nowego Polesia, Madagaskaru i Wyspy Świętego Bartłomieja.
Art. 2 Województwa
1. Królestwo Polskie, Wielkie Xięstwo Litewskie i Wielkie Xięstwo Moskiewskie dzielą się na Województwa. Podział Rzeczypospolitej na Województwa określa Monarcha w dekrecie.
2. Wojewoda stoi na czele Województwa i jest przedstawicielem Rządu w Województwie, odpowiada za realizację polityki rządowej i pełni wszystkie funkcje niezastrzeżone dla innych organów administracji.
3. Wojewoda sprawuje kontrolę nad przestrzeganiem prawa Rzeczypospolitej na terenie miast prywatnych.
4. Wojewodowie koordynują działania Kasztelanów i administracji rządowej im podległej. Sprawują także kontrolę nad działalnością uchwałodawczą Ławy i Senatu, których uchwały mogą uchylić, jeżeli są niezgodne z prawem Rzeczypospolitej.
5. Wojewoda sprawuje swoje kompetencje przy pomocy Urzędu Wojewódzkiego.
Art. 3 Sejmik Wojewódzki
1. W ramach Województwa powołuje się Sejmik Wojewódzki, będący organem przedstawicielskim obywateli w Województwie.
2. Sejmik Województwa liczy 50 posłów. Kadencja Sejmiku trwa 4 lata.
3. Spośród posłów, Wojewoda wybiera Marszałka Sejmiku, uwzględniając przy tym wyniki wyborów do Sejmiku Województwa.
4. Sejmik Województwa może stanowić uchwały dotyczące regionalnych przepisów porządkowych, budżetu Województwa, wykonywania ustaw na terenie Województwa i rozwoju regionu. Uchwały nie mogą być sprzeczne z przepisami prawa Rzeczypospolitej. Uchwały w razie sprzeczności uchyla Wojewoda.
5. Budżet Województwa pochodzi z środków przekazanych przez Rząd.
Art. 4 Powiaty
1. Województwa dzieli się na Powiaty, których liczbę określi Rząd w rozporządzeniu.
2. Organem wykonawczym Powiatu jest Starosta, a organem przedstawicielskim Rada Powiatu.
3. Starostę powołuje Wojewoda spośród pełnoletnich mieszkańców danego Powiatu, posiadających pełne prawa publiczne i cywilne, po zasięgnięciu opinii Rady Powiatu.
4. Starosta sprawuje kierownictwo nad przydzieloną mu administracją rządową w powiecie, a także wykonuje inne zadania zlecone mu przez Wojewodę na poziomie Powiatu.
5. Rada Powiatu liczby 10 radnych. Kadencja Rady Powiatu trwa 4 lata.
6. Rada Powiatu może stanowić uchwały dotyczące lokalnych przepisów porządkowych, budżetu Powiatu, wykonywania ustaw na terenie Powiatu i rozwoju lokalnego. Uchwały nie mogą być sprzeczne z przepisami prawa Rzeczypospolitej. Uchwały w razie sprzeczności uchyla Starosta.
7. Budżet Powiatu pochodzi z środków przekazanych przez Rząd i Województwo.
Art. 5 Ustrój Kolonii
1. Nowe Polesie, Madagaskar i Wyspa Świętego Bartłomieja dzielą się na Okręgi.
2. Na czele Okręgu stoi Zarządca, organem przedstawicielskim jest Rada Okręgu.
3. Zarządca jest mianowany przez Gubernatora, spośród szlachciców zamieszkałych w danym Okręgu po zasięgnięciu opinii Rady Okręgu.
4. Rada Okręgu liczy 25 przedstawicieli i jej kadencja trwa 4 laty.
5. Rada Okręgu jest organem doradczym dla Zarządcy w sprawowaniu swojej funkcji. Rada Okręgu może także wydawać uchwały, dotyczące miejscowych danin oraz sposobów rozdysponowania środków z nich uzyskanych i przepisów porządkowych, które muszą być zatwierdzone przez Zarządcę.
6. W razie niezgodności uchwał Rady z prawem Rzeczypospolitej, uchwałę taką uchyla Gubernator.
7. Budżet Kolonii pochodzi z środków przekazanych przez Rząd oraz z środków własnych.
Art. 6 Wybory samorządowe
1. Aby móc kandydować do Sejmiku Wojewódzkiego, Rady Powiatu i Rady Okręgu trzeba posiadać pełnię praw publicznych i zamieszkiwać stale w danej jednostce administracyjnej.
2. Przepisy prawa wyborczego do Izby poselskiej stosuje się odpowiednio.
3. Wybory do Sejmików Wojewódzkich, Rad Powiatu i Rad Okręgu odbędą się w ciągu 3 miesięcy od wejścia w życie ustawy. Wybory zarządzi Monarcha w ciągu 2 tygodni od wejścia w życie dekretu.
Art. 7 Przepis końcowy
Dekret wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 roku.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o partiach politycznych
Art. 1 Przepis ogólny
1. Partia polityczna jest dobrowolną organizacją, występującą pod określoną nazwą, stawiającą sobie za cel udział w życiu publicznym poprzez wywieranie metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy publicznej i jej ustrój.
2. Zakazane jest istnienie partii politycznych, które odwołują się w swoim programie do rewolucyjnych metod zmiany ustroju lub do nienawiści, w szczególności na tle rasowym, narodowościowym i klasowym.
3. Członkami partii politycznych mogą być obywatele Rzeczypospolitej, którzy ukończyli 18 lat.
4. Partia polityczna opiera swoją działalność na pracy społecznej członków.
5. Partie polityczne kształtują swoje struktury oraz zasady działania zgodnie z zasadami demokracji, w szczególności przez zapewnienie jawności tych struktur i ich finansowania, powoływania organów partii w drodze wyborów i podejmowania uchwał większością głosów.
Art. 2 Rejestracja
1. Partia polityczna podlega rejestracji w Sądzie Wojewódzkim (dalej Sąd) właściwym miejscowo dla jej siedziby.
2. Partia polityczna, składając wniosek o rejestrację, przekłada Sądowi swój statut i podpis grupy co najmniej 1 000 pełnoletnich obywateli Rzeczypospolitej.
3. Sąd dokonuje wpisu partii politycznej do ewidencji partii politycznych niezwłocznie, jeżeli zgłoszenie jest zgodne z przepisami prawa.
Art. 3. Finansowanie
1. Źródła finansowania partii politycznych są jawne.
2. Majątek partii politycznej powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, z dochodów z majątku oraz z określonych ustawami dotacji i subwencji, jeśli takowe zostaną przyznane.
3. Majątek partii politycznej może być przeznaczony tylko na cele statutowe lub charytatywne.
4. Partia polityczna nie może prowadzić działalności gospodarczej.
Art. 4 Postanowienia dodatkowe
1. Partia polityczna nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do ewidencji.
2. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny partii politycznej zgłoszonej do ewidencji korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych.
3. Ewidencja jest jawna.
Art. 5 Likwidacja partii politycznej
Partia polityczna podlega likwidacji wskutek:
1) rozwiązania mocą uchwały uprawnionego statutowego organu partii,
2) postanowienia Sądu o wykreśleniu wpisu partii z ewidencji.
Art. 6 Przepisy końcowe
1. Niniejszy dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
2. W ciągu miesiąca od wejścia w życie niniejszego dekretu założone przed jego wejściem w życie partie polityczne złożą wniosek o rejestrację pod rygorem ich likwidacji.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu dekret o aktach nienawiści
Art. 1 Akt nienawiści
1. Za akt nienawiści uznaje się każde przestępstwo popełnione przez sprawcę z pobudek dyskryminacyjnych lub rasistowskich dokonany z uwagi na płeć rasę, wyznanie, narodowość, klasę, poglądy.
2. Za akt nienawiści uznaje się również czyn o charakterze chuligańskim i terrorystycznym.
3. Czynem o charakterze chuligańskim jest przestępstwo polegające, na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu, na porządek publiczny, albo na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.
4. Czynem o charakterze terrorystycznym jest czyn popełniony w celu poważnego zastraszenia wielu osób lub zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, lub wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu.
Art. 2 Zasady wymiaru kary
W przypadku uznania przez Sąd danego przestępstwa za akt nienawiści, Sąd wymierza karę na następujących zasadach:
a) dolna granica kary zostaje podniesiona o połowę;
b) górna granica kary zostaje podniesiona o połowę;
c) w przypadku, gdy czyn był zagrożony karą grzywny, sprawca podlega karze aresztu;
d) w przypadku, gdy czyn był zagrożony karą aresztu, sprawca podlega karze więzienia;
e) w przypadku, gdy czyn był zagrożony karą więzienia na co najmniej 10 lat, sprawca podlega karze dożywocia;
f) w przypadku, gdy czyn był zagrożony karą dożywocia, sprawca podlega karze śmierci;
g) Sąd nie może nadzwyczajnie złagodzić kary, ani odstąpić od wymierzenia kary.
h) Sąd może w każdym wypadku wymierzyć dodatkowo karę konfiskaty majątku;
i) Sąd orzekając karę pozbawia sprawcę praw publicznych.
Art. 3 Przepisy końcowe
Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Cytat:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu, z uwagi na zdradziecki atak państw Ententy i zdradę ONR "Falanga", mając jednocześnie mając na uwadze postępującą normalizację życia społecznego oraz potrzebę umacniania się państwa, kierując się zasadami humanizmu, w celu stworzenia możliwości włączenia się do czynnego udziału w życie kraju obywatelom, którzy dopuścili się przestępstw z powodów politycznych oraz innych mniej groźnych przestępstw i wykroczeń dekret o amnestii
Art. 1. Amnestię stosuje się do rewolucjonistów komunistycznych i socjalistycznych, a także członków stronnictw demokratycznych i republikańskich, a także przestępców innych niż członkowie ONR "Falanga" i podobne jej stronnictwa które doprowadziły do wojny, którzy przed przed dniem 1 stycznia 1925 r. popełnili:
1) przestępstwo przeciwko porządkowi prawnemu stanu wyjątkowego,
2) przestępstwo popełnionych z powodów politycznych albo w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną:
a) przeciwko podstawowym interesom politycznym Rzeczypospolitej,
b) przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu,,
c) przeciwko zdrowiu,
d) przeciwko wolności,
e) przeciwko czci,
f) przeciwko mieniu,
g) przeciwko działalności instytucji państwowych,
h) przeciwko wymiarowi sprawiedliwości,
i) przeciwko porządkowi publicznemu.
Art. 2. 1. W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 1 daruje się orzeczone prawomocnie kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, nie zakończonych prawomocnym orzeczeniem, postępowanie karne umarza się. W takim wypadku orzeka się przepadek na rzecz Skarbu Rzeczypospolitej narzędzi i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, jak również przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, gdy darowanie kary nie następuje z powodu jej wykonania.
4. Przestępca, pozbawionemu wolności na więcej niż 2 lata, zostaje darowane jego przestępstwo, jeśli zgodzi się wstąpić do Wojska Rzeczypospolitej na okres potrzebny do rozprawienia się z najazdem na Rzeczypospolitą i rozprawienie się ze zdradą ONR "Falanga" i organizacji podobnych.
Art. 3. 1. Jeżeli sprawca, któremu do dnia 1 stycznia 1925 r. nie przedstawiono zarzutów o przestępstwo wymienione w art. 1 dekretu dobrowolnie zgłosi się do dnia 1 kwietnia 1925 r. do organu powołanego do ścigania przestępstw i oświadczy do protokołu, że zaniecha przestępczej działalności, oraz ujawni rodzaj popełnionego czynu, czas i miejsce jego popełnienia - postępowania karnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza.
2. W razie pobytu sprawcy za granicą, czynności, o których mowa w ust. 1 powinny nastąpić w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym lub w urzędzie konsularnym. W tym wypadku postanowienie o zastosowaniu amnestii wydaje właściwy prokurator.
Art. 4. 1. W sprawach o przestępstwa, w tym skarbowe, inne niż wymienione w art. 1, popełnione przed dniem 1 lipca 1925 r.:
1) prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności do lat 2 oraz kary ograniczenia wolności - daruje się,
2) prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności do lat 3 - łagodzi się o połowę,
jeśli przestępca zobowiąże się do niewspierania w żaden sposób zdrajców z ONR "Falanga" i organizacji podobnych.
2. W sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1, postępowanie karne umarza się, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że należałoby za nie orzec karę, która uległaby darowaniu; w sprawie przepisy dekretu stosuje się odpowiednio.
3. Umarzając postępowanie w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, zwraca się oskarżycielowi prywatnemu wpłaconą przez niego zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania, chyba że w sprawie zapadł wyrok, chociażby nieprawomocny.
Art. 5. Amnestii nie stosuje się do przestępstw powrotnych, popełnionych w warunkach recydywy, chyba że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek.
Art. 6. 1. W razie popełnienia przez sprawcę przestępstwa, do którego zastosowano amnestię, w okresie do dnia 1 stycznia 1926 r. nowego umyślnego przestępstwa podobnego, za które orzeczono karę pozbawienia wolności, wydane orzeczenie o zastosowaniu amnestii ulega uchyleniu; w takim wypadku postępowanie karne podejmuje się na nowo, darowane lub złagodzone kary podlegają wykonaniu odpowiednio w całości lub w części.
2. Organ stosujący amnestię jest obowiązany pouczyć osobę korzystającą z amnestii o treści przepisu ust. 1.
Art. 7. Przebacza się i puszcza w niepamięć wykroczenia popełnione przed dniem 1 stycznia 1925 r. z powodów politycznych lub na tle konfliktów społecznych, a nie wykonane kary - daruje się.
Art. 8. 1. Do kar już złagodzonych w drodze amnestii lub łaski stosuje się przepisy dekretu biorąc za podstawę karę złagodzoną. Okres próby wyznaczony indywidualnym aktem łaski skraca się do dnia 31 grudnia 1925 r.
2. Jeżeli w drodze amnestii lub łaski złagodzono jedynie karę łączną, uważa się, że kary wymierzone za poszczególne zbiegające się przestępstwa zostały złagodzone do wysokości złagodzonej kary łącznej.
Art. 9. 1. Amnestię stosuje sąd właściwy do rozpoznania danej sprawy.
2. W postępowaniu przygotowawczym amnestię stosuje prokurator
Art. 10. 1. Orzeczenia w przedmiocie amnestii zapadają w formie postanowień, chyba że amnestię zastosowano w wyroku.
2. Od orzeczenia o odmowie zastosowania amnestii przysługuje środek odwoławczy; od orzeczenia o zastosowaniu amnestii środek odwoławczy przysługuje tylko prokuratorowi.
Art. 11. Zwolnienie osób pozbawionych wolności powinno nastąpić nie później niż w ciągu 10 dni od dnia wejścia w życie ustawy; w pierwszej kolejności podlegają zwolnieniu więźniowie gotowi do służby w Wojsku Rzeczypospolitej.
Art. 12. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Cytat:Rozporządzenie Pierwszego Ministra w sprawie wysokości płacy minimalnej
Art. 1
Na podstawie art. 2 ust. 2 dekretu o płacy minimalnej ustala się wysokość płacy minimalnej dla poszczególnych województw:
Województwo mazowieckie - 35% przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia;
Województwo małopolskie - 35% jw.
Województwo wielkopolskie - 35% jw.
Województwo śląskie - 35% jw.
Województwo pomorskie - 35% jw.
Województwo pruskie - 38% jw.
Województwo moskiewskie - 35% jw.
Województwo litewskie - 30% jw.
Województwo żmudzkie - 30% jw.
Województwo ukraińskie - 35% jw.
Województwo inflanckie - 30% jw.
Województwo północnobałtyckie - 30% jw.
Województwo archangielskie - 30% jw.
Województwo maurycowskie - 35% jw.
Województwo tatarskie - 38% jw.
Województwo krasnojarskie - 30% jw.
Województwo jakuczyckie - 32% jw.
Województwo kaukaskie - 30% jw.
Województwo arktyczne - 30% jw.
Województwo kamczackie - 32% jw.
Art. 2
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 roku.
Jan Baptysta Emanuel Longchamps de Berier,
Pierwszy Minister.
Cytat:Ja, Jan Baptysta Emanuel Longchamps de Berier, Pierwszy Minister Rzeczypospolitej Trojga Narodów, działając z upoważnienia i w zastępstwie Kazimierza V Sapiehy, z Bożej łaski i woli Narodu Krola Rzeczypospolitej, Obrońcy Wiary, itp., wydaję w jego imieniu za radą i na wniosek Rządu dekret o nacjonalizacji majątków wrogów Rzeczypospolitej
Art. 1 Definicje
1. Za majątek uznaje się wszelkie ruchomości, nieruchomości i prawa, będące własnością obywatela wrogiego lub wrogiej osoby prawnej.
2. Za obywatela wrogiego uznaje się osobę fizyczną, posiadającą wyłącznie obywatelstwa kraju z którym Rzeczpospolita jest w stanie wojny.
3. Za wrogą osobę prawną uznaje się osobę prawną, mającą siedzibę, główne przedsiębiorstwo lub miejsce założenia w kraju z którym Rzeczpospolita jest w stanie wojny.
4. Przepis ust. 3 powyżej stosuje się również do jednostek organizacyjnych, nie posiadających osobowości prawnej.
Art. 2 Nacjonalizacja
1. Z dniem wejścia w życie wszelki majątek obywateli wrogich i wrogich osób prawnych przechodzi na własność Skarbu Państwa.
2. Za nacjonalizację majątku, o której mowa w ust. 1 powyżej, nie przysługuje odszkodowanie.
3. Znacjonalizowany majątek, o którym mowa w ust. 1 powyżej, zostaje zlicytowany w licytacji publicznej.
Art. 3 Przepisy karne
1. Kto przeszkadza w realizacji niniejszego dekretu, podlega karze:
konfiskaty majątku, śmierci cywilnej lub więzienia.
2. Kto w celu uniemożliwienia realizacji niniejszego dekretu wyprowadza majątek z Rzeczypospolitej, podlega karze:
konfiskaty majątku, śmierci cywilnej lub więzienia.
3. Kto pomaga obywatelom wrogim i wrogim osobom prawnym przy popełnieniu przestępstw wskazanych w ust. 1 i 2 powyżej, podlega karze:
konfiskaty majątku, śmierci cywilnej lub więzienia.
Art. 4 Przepis końcowy
Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.