Islandzka Partia Demokratyczna

[Kwiatek]

Islandzka Partia Demokratyczna

Przewodniczący IPD: Bolesław Drużyński

Barwy: Czerwień

Postulaty: Wolność, Równość, Braterstwo, Niezależność, Świeckość

Poglądy: Socjalizm, Agraryzm, Komunizm

Islandzka Partia Demokratyczna - partia utworzona przez Bolesława Drużyńskiego w 1936 roku, prześladowanego w Ojczyźnie działacza socjalistycznego. Organizacja skupia wielu działaczy socjalistycznych, lecz posiada także skrzydło komunistyczne niezależne od działań Kominternu. Partia głosi poglądy równości, wolności i rozdzielenia państwa od kościoła. Gospodarczo opowiada się za silną ingerencją państwa w rynek, lecz dopuszcza własność prywatną. ISD jest za całkowitą niepodległością Islandii i utworzenia tutaj przystani dla wszystkich wolnych ludzi którzy chcą znaleźć swoje miejsce i pracować dla narodu... narodu Islandzkiego czyli wszystkich narodowości mieszkających na wyspie. Ideologia partii odwołuje się do mas robotniczo-chłopskich i rzemieślniczych.

---

Bolesław Drużyński

Urodzony 21.02.1902

Życiorys:

Bolesław urodził się w niewielkiej wsi Lipce na Wołyniu. Ojciec Antoni był gospodarzem, nie pracował u żadnego ze szlachciców lecz na wydzierżawionym kawałku ziemi który liczył osiem hektarów. Matka Genowefa z domu Zduniecka na wsi była natomiast kobietą która dorabiała dla rodziny krawiectwem. Bolesław miał jeszcze brata który w wieku dwóch lat zmarł na gruźlicę, siostra Janina żyję i ma się dobrze. W wieku dwudziestu lat wyszła za Ukraińca Wasyla Breszkana z którym ma jedno dziecię syna Wiktora. Bohater natomiast nie miał szczęścia w miłości, jego ukochana która była córką szlachcica nie mogła za niego wyjść ze względu na pochodzenie Drużyńskiego. Jej ojciec miejscowy hrabia i pan majątku groził Bolkowi śmiercią kiedy ten zacznie się do niej zbliżać. W młodości Bolesław uczęszczał do miejscowej szkoły w Łucku i tamtejszego gimnazjum. W nauce był dobry, jednak nie najlepszy, z trudem przychodziła mu nauka języków obcych a w szczególności rosyjskiego. Po zakończeniu swojej przygody z nauką, wrócił do swojej rodzinnej wsi i pomagał w gospodarce jako jej dziedzic. Nie interesowało go życie rolnika, chciał dokonać wielkich rzeczy o których marzył. W 1922 zmarł jego ojciec, Bolesław zaprosił więc do siebie swojego szwagra z żoną i siostrzeńcem którzy mieszkali w tej samej wsi, ale wiązali ledwo koniec z końcem. Przepisał on im więc dzierżawę gospodarstwa z całym inwentarzem sprzedając tylko kilka rzeczy, aby ruszyć w swoją podróż. Jego oszczędności życiowe które wtedy to wynosiły kilkaset złotych, pozwoliły mu na to. Bolesław widząc niedole chłopstwa i robotników zaczął interesować się ich losem, sam nieraz doświadczając upokorzeń od obszarników i fabrykantów u których pracował za nędzne grosze. Jego poglądy zaczęły ewoluować, w końcu zaczął czytywać książkę wręczoną mu przez pewnego człowieka \"Manifest Komunistyczny\" Marksa i Engelsa, prawdziwie go pochłonął. W Łucku zaczął nawiązywać pierwsze kontakty i uczęszczać na tajne spotkania polityczne socjalistów. Powoli też szerzył rewolucyjne pomysły i poglądy. W 1933 roku spotkał przedstawicieli Polskiej Partii Socjalistycznej którzy go zaintrygowali i też zainteresowali swoimi ideami. Drużyński działał dalej zdobywając poparcie głosząc swoje lewicowe idee. W 1938 musiał wraz z kilkoma współpracownikami uciekać na Islandię, on za prześladowania socjalistów, a jeszcze inni przez czystki w KPP. W tym samym roku założył Islandzką Partię Demokratyczną, która działała na Islandii. Powoli zdobywając zwolenników Bolesław układał swoje plany i budował siłę partii, próbując także okiełznać rosnące w siłę skrzydło komunistyczne w IPD.