Na razie napisałem kalendarium wydarzeń w Polsce:
Kalendarium historii Rzeczypospolitej:
29 lutego 1768 roku – wybuch Konfederacji Barskiej i otrzymuje zaskakująco duże poparcie w tym nawet wśród przywódców konfederacji radomskiej;
30 maja 1769 roku – rozpoczęcie tajnych rozmów pomiędzy konfederacją, a Rosją z inicjatywy biskupa kijowskiego Józefa Andrzeja Załuskiego;
17 października 1770 roku – Układ Wołkoński – Krasiński na mocy którego Stanisław August Poniatowski zostaje zdetronizowany, a nowym Królem Polski (potwierdzony wolną elekcją) zostaje Seweryn Rzewuski (król Seweryn I). Rosja godzi się na zachowanie starego ustroju łącznie z stosunkiem do innowierców w zamian za konsultowanie z nią nominacji wojewodów litewskich, oraz monopol tabaczny. Stanisław August Poniatowski przeprowadza się do Petersburga, a liderem opozycji zostaje jego brat Michał, który zgodnie z układem pozostał na stanowisku Sekretarza wielkiego koronnego.
15 marca 1780 roku – inspirowana przez Austrię i Francję Konfederacja Częstochowska przeciw władzy Rosyjskiej i monopolowi tabacznemu.
25 listopada 1780 roku – odezwy Konfederacji do mieszczan wywołują Wielkie Wieszanie w Warszawie. Powieszony Prymas i Król.
30 grudnia 1780 roku – Michał Poniatowski Prymasem Polski, początek długiego bezkrólewia zwanego również dyktaturą prymasowską. Początek mianowania wszystkich wojewodów wyłącznie przez Cara. Monopol Cara na handel alkoholem.
1 września 1806 roku – śmierć Michała Poniatowskiego
17 września 1806 roku – papież pod naciskiem Napoleona Bonaparte ustanawia Talleyranda Prymasem Polski mimo wielkiej niechęci tego ostatniego do objęcia stanowiska. Fakt ten rozpoczyna wojnę francusko-rosyjską o Polskę.
2 lutego 1807 roku – wolna elekcja zorganizowana przez Napoleona Bonaparte ustanawia Królem Polski Fryderyka Augusta I (król Fryderyk I August).
12 lutego 1807 roku – nowa liberalna konstytucja (jak księstwa warszawskiego, ale z reprezentacją innych stanów katolickich – sejmiki chłopskie i sejmiki mieszczańskie o charakterze raczej konsultacyjnym).
11 listopada 1811 roku – opanowanie przez Napoleona całej Rzeczpospolitej (większość wojewodów ucieka do Cara).
7 sierpnia 1812 roku – kampania rosyjska Napoleona.
18 października 1812 roku – odwrót Wielkiej Armii.
Od 1 października 1814 roku do 9 czerwca 1815 roku – Kongres Wiedeński Talleyrand przedstawicielem Francji jako Minister Spraw Zagranicznych i Rzeczypospolitej jako Prymas Polski. Polska wraca do starego ustroju z zachowaniem dotychczasowych przywilejów Cara i uznanie Cara za zobowiązanego do zapewnienia spokoju w czasie wolnej elekcji.
21 listopada 1815 roku – w wyniku wolnej elekcji Królem Polski zostaje Ludwik Antoni Burbon (król Ludwik II Burbon) (1775) przekonany o tytularnym jej charakterze pozwala na dalsze osłabienie władzy centralnej w kraju i realnie sprawuje rządy jedynie w księstwie żmudzkim.
3 czerwca 1844 roku – Śmierć Króla i początek buntu wojewody mazowieckiego stłumionego przez siły wojewodów sandomierskiego, lubelskiego i podlaskiego.
1 kwietnia 1846 roku – powstanie sandomierskie, przeniesione następnie na województwo lubelskie i sieradzkie tzw. Mała Republika Polska. Upada siłami rosyjskimi i wojewodów litewskich w lipcu 1849 roku.
31 listopada 1849 roku – Królem Polski zostaje Franciszek Karol Habsburg (król Franciszek I Habsburg) (ojciec Cesarza Austrii Franciszka Józefa) na co zgadza się pod warunkiem możliwości przebywania większość czasu w Wiedniu i braku konieczności zajmowania się sprawowaniem władzy. Nie stawia się na wolnej elekcji, ale jego kandydaturę przedstawia ambasador rosyjski. Wprowadzenie trzeciego monopolu Carskiego – na handel cukrem, początek wynajmowania przez wojewodów za nędzne grosze wojsk wojewódzkich z tzw. branek.
8 marca 1878 roku – Śmierć Króla.
16 listopada 1878 roku – w wolnej elekcji wybrano na Króla Polski syna zdetronizowanego Króla Obojga Sycylii (Franciszka II Burbona) Ferdynanda (król Ferdynand I Burbon) mającego w chwili wyboru 14 lat.
Kalendarium historii Rzeczypospolitej:
29 lutego 1768 roku – wybuch Konfederacji Barskiej i otrzymuje zaskakująco duże poparcie w tym nawet wśród przywódców konfederacji radomskiej;
30 maja 1769 roku – rozpoczęcie tajnych rozmów pomiędzy konfederacją, a Rosją z inicjatywy biskupa kijowskiego Józefa Andrzeja Załuskiego;
17 października 1770 roku – Układ Wołkoński – Krasiński na mocy którego Stanisław August Poniatowski zostaje zdetronizowany, a nowym Królem Polski (potwierdzony wolną elekcją) zostaje Seweryn Rzewuski (król Seweryn I). Rosja godzi się na zachowanie starego ustroju łącznie z stosunkiem do innowierców w zamian za konsultowanie z nią nominacji wojewodów litewskich, oraz monopol tabaczny. Stanisław August Poniatowski przeprowadza się do Petersburga, a liderem opozycji zostaje jego brat Michał, który zgodnie z układem pozostał na stanowisku Sekretarza wielkiego koronnego.
15 marca 1780 roku – inspirowana przez Austrię i Francję Konfederacja Częstochowska przeciw władzy Rosyjskiej i monopolowi tabacznemu.
25 listopada 1780 roku – odezwy Konfederacji do mieszczan wywołują Wielkie Wieszanie w Warszawie. Powieszony Prymas i Król.
30 grudnia 1780 roku – Michał Poniatowski Prymasem Polski, początek długiego bezkrólewia zwanego również dyktaturą prymasowską. Początek mianowania wszystkich wojewodów wyłącznie przez Cara. Monopol Cara na handel alkoholem.
1 września 1806 roku – śmierć Michała Poniatowskiego
17 września 1806 roku – papież pod naciskiem Napoleona Bonaparte ustanawia Talleyranda Prymasem Polski mimo wielkiej niechęci tego ostatniego do objęcia stanowiska. Fakt ten rozpoczyna wojnę francusko-rosyjską o Polskę.
2 lutego 1807 roku – wolna elekcja zorganizowana przez Napoleona Bonaparte ustanawia Królem Polski Fryderyka Augusta I (król Fryderyk I August).
12 lutego 1807 roku – nowa liberalna konstytucja (jak księstwa warszawskiego, ale z reprezentacją innych stanów katolickich – sejmiki chłopskie i sejmiki mieszczańskie o charakterze raczej konsultacyjnym).
11 listopada 1811 roku – opanowanie przez Napoleona całej Rzeczpospolitej (większość wojewodów ucieka do Cara).
7 sierpnia 1812 roku – kampania rosyjska Napoleona.
18 października 1812 roku – odwrót Wielkiej Armii.
Od 1 października 1814 roku do 9 czerwca 1815 roku – Kongres Wiedeński Talleyrand przedstawicielem Francji jako Minister Spraw Zagranicznych i Rzeczypospolitej jako Prymas Polski. Polska wraca do starego ustroju z zachowaniem dotychczasowych przywilejów Cara i uznanie Cara za zobowiązanego do zapewnienia spokoju w czasie wolnej elekcji.
21 listopada 1815 roku – w wyniku wolnej elekcji Królem Polski zostaje Ludwik Antoni Burbon (król Ludwik II Burbon) (1775) przekonany o tytularnym jej charakterze pozwala na dalsze osłabienie władzy centralnej w kraju i realnie sprawuje rządy jedynie w księstwie żmudzkim.
3 czerwca 1844 roku – Śmierć Króla i początek buntu wojewody mazowieckiego stłumionego przez siły wojewodów sandomierskiego, lubelskiego i podlaskiego.
1 kwietnia 1846 roku – powstanie sandomierskie, przeniesione następnie na województwo lubelskie i sieradzkie tzw. Mała Republika Polska. Upada siłami rosyjskimi i wojewodów litewskich w lipcu 1849 roku.
31 listopada 1849 roku – Królem Polski zostaje Franciszek Karol Habsburg (król Franciszek I Habsburg) (ojciec Cesarza Austrii Franciszka Józefa) na co zgadza się pod warunkiem możliwości przebywania większość czasu w Wiedniu i braku konieczności zajmowania się sprawowaniem władzy. Nie stawia się na wolnej elekcji, ale jego kandydaturę przedstawia ambasador rosyjski. Wprowadzenie trzeciego monopolu Carskiego – na handel cukrem, początek wynajmowania przez wojewodów za nędzne grosze wojsk wojewódzkich z tzw. branek.
8 marca 1878 roku – Śmierć Króla.
16 listopada 1878 roku – w wolnej elekcji wybrano na Króla Polski syna zdetronizowanego Króla Obojga Sycylii (Franciszka II Burbona) Ferdynanda (król Ferdynand I Burbon) mającego w chwili wyboru 14 lat.
[size=8pt]I przyszli ci wszyscy Braniccy, Potoccy, Radziwiłłowie i mnóstwo innych do Cesarza Rosji, padli na kolana przed nim i mówili: „Ratuj nas Najjaśniejszy Panie przed tym parweniuszem korsykańskim.” Cesarz wzruszył się do łez na ten widok i tak im odpowiedział: „Nie bójcie się moi bracia w Chrystusie. Czyż Bóg nie jest po naszej stronie?”[/size]<br /><br />„Dzieje umierania polskiego” autor nieznany