29.05.2014, 22:28
Odnoszę wrażenie, że jesteś do tego rodzaju rozgrywki uprzedzony i moje odpowiedzi cię i tak nie usatysfakcjonują, niemniej i tak ich udzielę 
1. Nie do końca. Zgodnie z kulturą polityczną II RP widzę Islandię jako obszar podległy bezpośrednio władzom centralnym, a więc o innym statusie niż obszary Polski ale niekoniecznie większej samodzielności. Islandzka izba posłów ma tak naprawdę mniejsze uprawnienia niż samorząd terytorialny, ale ma te elementy na których mi zależy na starcie, czyli demokratyczne wybory i legalnie funkcjonujący system wielopartyjny. Uprawnienia gracze mogą już uzyskać sami...
3. ...zwłaszcza wobec upadku metropolii. Tak, Polska raczej nie ma szans w tej historii alternatywnej, ale upadek rządu sanacyjnego działać będzie tylko na waszą korzyść. Jednocześnie 100 żołnierzy i marynarka wojenna to siła, która w warunkach islandzkich jest do pokonania, ale pozostawia graczowi chcącemu postawić na obóz sanacji szerokie pole manewru. Co do przetrwania Islandii, to polecam sięgnięcie do historii rzeczywistej - po zajęciu Danii Niemcy nie mieli logistycznie możliwości zajęcia Islandii, nawet przed inwazją Brytyjską. Mogę tego samego schematu używać ingame... Albo mogę nie używać. Nie wiecie tego i nie zamierzam zdradzać na starcie swoich zamiarów W każdym razie, prosty rachunek sił nie przesądza waszej sytuacji.
2. To zależy. Wielka polityka w skali krajowej zdecydowanie jest możliwa, co udowadnia XIX-wieczna historia Islandii. Z pewnością nie macie wiele do powiedzenia w polityce międzynarodowej, lecz nie będziecie wyłączeni z biegu wydarzeń i podejmowania decyzji, choć decyzje te będą odpowiednie dla islandzkiego potencjału.
4. Rozważanie scenariuszy wyspiarskich ma długą przeszłość w środowisku Ante. Część rzeczonego środowiska sądzi, że izolacja pozwala na rozgrywkę spokojniejszą (częste zamachy stanu/przewroty/rewolucje były na Ante normą) i bez konieczności nawiązywania do polskiej tradycji politycznej. Aby to osiągnąć, trzeba było siłą rzeczy odsunąć realizm na dalszy plan, ale w tych ramach będę unikał akcji "z dupy", tzn. kompletnie nierealistycznych, motywowanych własnym widzimisię zwrotów akcji które mają posłużyć "dla dobra gry". Nosiłem się z pomysłem Madagaskaru, ale koniec końców uznałem, że Europa daje wam więcej okazji do pokazania, że istniejecie i podejmowania decyzji.
5. Dania po I wojnie światowej była w kryzysie, bo wojna na Morzu Północnym zmusiła ją do handlu niemal wyłącznie z Niemcami. U mnie w tym momencie dochodzi klęska żywiołowa na Islandii, klęska straszliwa, jedna z najgorszych w historii ludzkości, która na długie lata obciąża duńskie finanse. Do tego duńscy socjaldemokraci czuli mniejszy sentyment do pozostawienia Islandii pod swoją władzą niż duńska prawica. Polska zaś była per saldo bogatsza od Norwegii, Wielka Brytania stawiała na splendid isolation a Niemcy odbudowywały armię. Nie twierdzę, że to wszystko jest tłumaczeniem w 100% satysfakcjonującym, ale chcąc osiągnąć zamierzone cele startowe nie dało się poprowadzić historii inaczej.
1. Nie do końca. Zgodnie z kulturą polityczną II RP widzę Islandię jako obszar podległy bezpośrednio władzom centralnym, a więc o innym statusie niż obszary Polski ale niekoniecznie większej samodzielności. Islandzka izba posłów ma tak naprawdę mniejsze uprawnienia niż samorząd terytorialny, ale ma te elementy na których mi zależy na starcie, czyli demokratyczne wybory i legalnie funkcjonujący system wielopartyjny. Uprawnienia gracze mogą już uzyskać sami...
3. ...zwłaszcza wobec upadku metropolii. Tak, Polska raczej nie ma szans w tej historii alternatywnej, ale upadek rządu sanacyjnego działać będzie tylko na waszą korzyść. Jednocześnie 100 żołnierzy i marynarka wojenna to siła, która w warunkach islandzkich jest do pokonania, ale pozostawia graczowi chcącemu postawić na obóz sanacji szerokie pole manewru. Co do przetrwania Islandii, to polecam sięgnięcie do historii rzeczywistej - po zajęciu Danii Niemcy nie mieli logistycznie możliwości zajęcia Islandii, nawet przed inwazją Brytyjską. Mogę tego samego schematu używać ingame... Albo mogę nie używać. Nie wiecie tego i nie zamierzam zdradzać na starcie swoich zamiarów
W każdym razie, prosty rachunek sił nie przesądza waszej sytuacji.2. To zależy. Wielka polityka w skali krajowej zdecydowanie jest możliwa, co udowadnia XIX-wieczna historia Islandii. Z pewnością nie macie wiele do powiedzenia w polityce międzynarodowej, lecz nie będziecie wyłączeni z biegu wydarzeń i podejmowania decyzji, choć decyzje te będą odpowiednie dla islandzkiego potencjału.
4. Rozważanie scenariuszy wyspiarskich ma długą przeszłość w środowisku Ante. Część rzeczonego środowiska sądzi, że izolacja pozwala na rozgrywkę spokojniejszą (częste zamachy stanu/przewroty/rewolucje były na Ante normą) i bez konieczności nawiązywania do polskiej tradycji politycznej. Aby to osiągnąć, trzeba było siłą rzeczy odsunąć realizm na dalszy plan, ale w tych ramach będę unikał akcji "z dupy", tzn. kompletnie nierealistycznych, motywowanych własnym widzimisię zwrotów akcji które mają posłużyć "dla dobra gry". Nosiłem się z pomysłem Madagaskaru, ale koniec końców uznałem, że Europa daje wam więcej okazji do pokazania, że istniejecie i podejmowania decyzji.
5. Dania po I wojnie światowej była w kryzysie, bo wojna na Morzu Północnym zmusiła ją do handlu niemal wyłącznie z Niemcami. U mnie w tym momencie dochodzi klęska żywiołowa na Islandii, klęska straszliwa, jedna z najgorszych w historii ludzkości, która na długie lata obciąża duńskie finanse. Do tego duńscy socjaldemokraci czuli mniejszy sentyment do pozostawienia Islandii pod swoją władzą niż duńska prawica. Polska zaś była per saldo bogatsza od Norwegii, Wielka Brytania stawiała na splendid isolation a Niemcy odbudowywały armię. Nie twierdzę, że to wszystko jest tłumaczeniem w 100% satysfakcjonującym, ale chcąc osiągnąć zamierzone cele startowe nie dało się poprowadzić historii inaczej.