Budowa scenariusza "Trzech Wilczyc"

[Czerwony]

Uzasadnienia w uniwersum: osłabienie Habsów wojną turecką, rosnąca opozycja w Rzeszy na którą nie są przygotowani (por. wojna trzydziestoletnia), cesarz Rudolf z mniejszym autorytetem, irl nie ścierali się z Rzplitą (poza "kinda" pod Byczyną gdzie przegrali), a ta przecież fizycznie może sporo zmobilizować. W dodatku realnie wieloreligijna Rzpta jest na niezłej pozycji do niezrobienia z tego wojny religijnej (co by pewnie było dla Habsburgów wygodniejsze), tylko wojnę cesarza ze wszelkimi malkontentami.

Uzasadnienia meta: otrzymujemy Rzeszę z dużymi wpływami dynastycznej drobnicy i miast, mniejszą dewastacją i w pewnym sensie mniej fikcyjne Cesarstwo (bez pokoju westfalskiego). No i porządne czeskie Czechy strong. Potem dodajemy Bałkany i elementy cesarstwa łacińskiego.

Ok, staram się o tym myśleć w kategoriach tego, co chcesz osiągnąć a nie jak, chociaż cesarstwo łacińskie to dosłownie kropla w morzu historii i nie wiem, czemu ma służyć dodawanie go do tego kotła, oprócz realizacji jakichś swoich faszyzacji Ogółem wydaje mi się, że jak czytam obecny opis to Polsce idzie za łatwo i za szybko, a Władysław Waza powinien dostać Czechy nie dlatego, że mu Sejm coś obiecał*, ale głównie dlatego, że przyjęły go stany Czech. Postaram się może napisać jakiś swój draft tych wydarzeń i dać ci do akceptacji, bo nie chodzi o ogólny bieg wydarzeń ale o jego feel

* - Imo taka obietnica byłaby w ogóle odebrana w Rzeszy skrajnie źle i miałaby duże szanse zjednoczenia katolików i protestantów ale, niestety, przeciwko Rzeczypospolitej

Rzesza z jednej strony nabiera więcej prestiżu, z drugiej jeszcze bardziej się rozłazi terytorialnie.

Tutaj trochę zahaczamy o wątek poprzedni - imo, jeśli Rzesza ma zachować prestiż, to nie można pozwolić żeby Polska sobie ją ustawiła według własnego widzimisię. Taka klęska byłaby historycznie doświadczeniem łamiącym ducha narodowego (a przynajmniej to, co w XVII w. można tak określić ) i Rzesza przez długie dziesięciolecia musiałaby szukać swojej tożsamości na nowo.

Z punktu widzenia gry w Polsce dostajemy Kompanię Czarnomorską jako istotną siłę polityczno-gospodarczą oraz cały wątek Rosji siłującej się z Polską i Wenecją na Morzu Czarnym. Różne motywy orientalno-muzułmańskie są przesunięte do Chanatu Budziackiego (mającego może nawet ambicje kalifatowe) oraz do różnych buforowych bejlikatów w Anatolii.

Ok, spoko. Z mojej perspektywy byłoby bardziej, hehe, realistycznie, gdyby:
- całość nie była nazywana krucjatą, można to nawet zostawić jako nazwę potoczną ale nie oficjalną, żeby nie straszyć protestantów którzy pewnie pamiętają jeszcze, że wyprawy na husytów też nazywano krucjatami...
- wojna stanowiła odpowiedź na jakąś przerażającą wyprawę Turków (może wcześniejszy Wiedeń?), która faktycznie pokazuje chrześcijańskiej Europie skalę zagrożenia i daje też możliwość rozbicia jakiejś tureckiej armii już na początku*
- po podpisaniu upokarzającego pokoju zostało jednak jakieś Imperium Osmańskie, choć możliwe, że tę rolę pełnią już wystarczająco dobrze ci walczący o schedę bejowie o których wspominałeś.

* - bo mimo wszystkich zastrzeżeń i wielkości koalicji, krzyżowcom idzie imo jednak dużo za łatwo - historycznie też powstawało kilka koalicji antytureckich, ale Osmanowie mają naprawdę liczną i w dużej części profesjonalną armię którą niełatwo jest pokonać w jednej wojnie, u szczytu jej potęgi i tak zupełnie, że Imperium upada.

W scenariuszu, kiedy przywódcy partii zamkowej wchodzą w tryb niemieszania się i niewmuszania niczego niepopularnego, myślę że szlachta sama z siebie wybiera raczej koalicję chrześcijańską. Potem zresztą jest fragment o tym, że elita polityczna tak naprawdę dystansuje się od tej emocjonalnej decyzji. Gdyby jednak protestanci uruchomili różne metody "przymuszania" sejmu do sojuszu tureckiego i potem by im nie poszło militarnie, to zdają sobie sprawę, że nieźle by się na tym przejechali. Zaś za ewentualną przegraną krucjatę to będzie mniej pola do pretensji.

Te niuanse byłyby bardzo dobre w scenariuszu (znów: mogę zrobić drafta, jeśli nie chce ci się już pisać).