Gospodarka w Polsce

[Szmer]

24 kwietnia 1942
*wydarzenie*
Decyzją prezesa Urzędu Planowania Gospodarczego, prof. Adama Lufy, z UPG zostało wyrzuconych 37 osób, które "swoimi działaniami bądź wypowiedziami szkalowały dobre imię urzędu". Wśród nich znalazł się hrabia Ernest Frankenberg, minister spraw zagranicznych, pełniący dotąd poza tym urząd III wicedyrektora UPG oraz dyrektora ds. operacji finansowych.

24 kwietnia 1942
*wydarzenie*

List otwarty pracowników Urzędu Planowania Gospodarczego w obronie prof. Adama Lufy

Gazeta Polska w wydaniu z dnia 22 kwietnia doniosła o katastrofalnym w skutkach zamachu na rafinerię nafty w Borysławiu. Sprawcy którzy jak na razie dla organów ścigania pozostają nieznani dobitnie pokazali na jakie zagrożenia jest narażony nasz przemysł. Fabryki, porty, ogromne kombinaty czy właśnie rafinerie to nasze dobro narodowe które powinno być bronione od ataków z zewnątrz. Niestety, ataki na gospodarkę jak wszyscy wiemy zdarzają się również od wewnątrz. Z takimi atakami mamy również do czynienia w tych dniach.

Nieco ponad tydzień temu Kurier Warszawski opublikował szereg artykułów wymierzonych we władze różnego szczebla. Największy rozgłos, nawet na skalę międzynarodową wywołała sprawa barbarzyńskich, nieludzkich wręcz nadużyć na wschodzie kraju lecz w cieniu tych afer znajduje się jeszcze jedna. Sprawa profesora Adama Lufy, wieloletniego szefa Urzędu Planowania Gospodarczego wydaje się najmniej szokująca i nie przykuwa uwagi prasy i opinii publicznej tak jak wspomniane wcześniej inne problemy. Jednak to od rozstrzygnięcia i tego jakie zmiany ze sobą przyniesie zależy w zasadzie najwięcej. Bo to przetasowania na kluczowych stanowiskach zawsze przynoszą największe zmiany, zazwyczaj mające rewolucyjny charakter.

Nikt nie ma zamiaru negować całej sprawy, choć śledztwo dopiero trwa i nie ma jeszcze wystarczającej liczby dowodów by mógł zapaść wyrok, to powinniśmy się poważnie zastanowić czy to odpowiedni moment na takie zmiany. Profesor Adam Lufa kieruje UPG sprawnie i rzetelnie już od roku, posiadając przy tym duże doświadczenie ekonomiczne wynikające z wieloletniej pracy dla Urzędu, w służbie Polski. Ostatnie lata prac Urzędu można zaliczyć do udanych, mimo kilku błędnych decyzji oraz być może zbyt niewielkiej ilości uwagi poświęconej Okręgom Rozwoju.

19 podpisów, w tym Stelmaszczyk