[zakończone] Czerń, Biel i Czerwień

[Lucyfer]

o. Ewaryst Poniński OP urodził się x xxxx 1868 roku. Generał Zakonu Kaznodziejskiego, prof. prawa kanonicznego, liturgista, wiceprzewodniczący PDP RoboChłop, były wiceprzewodniczący ZOL, były przewodniczący Bezkompromisowego Stronnictwa Ludowego, Marszałek Izby poselskiej.

Życie duchowe:
Od 9 roku życia wszystkim mówił, że będzie zakonnikiem. Nawet starał upodobnić swój strój do habitu, za co był poważnie skarcony przez proboszcza. Był ministrantem, następnie został kantorem. Rozpoczęło to jego sławę. Ze względu na przepiękny głos mógł opuścić wieś i śpiewać w innych kościołach. Trafiając ostatecznie do Rzymu. Tam też podoił decyzję o zostaniu dominikaninem. Gdy wrócił do Polski już jako prezbiter zajmował się pomocą prawną w sporach ludu z Kościołem i dominikańskich akcji charytatywnych z biskupami, proboszczami, oraz państwem. Szybko udało mu się zostać prowincjonałem dominikańskim (1905) na obszar Królestwa Polskiego. Po męczeńskiej śmierci poprzedniego generała Zakonu Kaznodziejskiego we Francji papież powierzył mu kontynuację jego misji.

Życie rodzinne:
W prostej linii potomek Adamów Ponińskich. Głowa rodziny Ponińskich. Jego rodzice byli szlachtą całkiem schłopiałą. Posiadającą wyłącznie trochę pamiątek, oraz lepsze wykształcenie od sąsiadów. Ojciec był sołtysem, oraz właścicielem bardzo niewielkiego gospodarstwa w którym hodował bydło. Umiał czytać i pisać, oraz trochę znał łacinę.

Działalność naukowa:
Początkowo uczył się od ojca, proboszcza, oraz wikarego (płacił za to mlekiem, śmietaną i masłem jego ojciec). Kariera kantora pozwoliła mu uczyć się w szkole prowadzonej przez augustianów, kontynuował naukę w Rzymie, a następnie w Warszawie. Zajmuje się historią liturgii, oraz prawem kanonicznym w tym szczególnie zagadnieniami związanymi z sakrą i posługą biskupią. W późniejszych latach zajmował się jezuickimi redukcjami wykorzystując wszystkie posiadane kontakty do zbierania materiałów. Jego praca "Republika Jezuicka" przyniosła mu dość sporą sławę.

Działalność polityczna:
Swoją działalność polityczną rozpoczął w 1902 roku. Uznał, że dla pomocy chłopstwu nie wystarczy działalność charytatywna, ale zmiana prawa i sposobu zarządzania własnością. Początkowo jego działalność nie była zorganizowana, ale w 1906 roku udało mu się założyć BSL. Partia postulowała wspólne demokratyczne zarządzanie majątkami ziemskimi. Każdy majątek ziemski miał się stać niewielką jednostką samorządu terytorialnego przypominający ustrojem wewnętrznym bardzo demokratyczną monarchię konstytucyjną. Przekształcenie to miało odbywać się bez jakichkolwiek odszkodowań. Z czasem projekt się radykalizował poprzez ograniczania uprawnień właściciela-monarchy, oraz podważaniu jego prawa do ustalania testamentu bez zgody chłopstwa. Wywołane przez BSL protesty zakończyły się aresztowaniem przywódców partii. W 1908 roku został aresztowany i umieszczony w warszawskiej Cytadeli, gdzie przebywał do 1916 roku. Po wyjściu dołączył do założonej wcześniej partii ignorując znaczne zmiany programu. Działał na rzecz zjednoczenia ruchu ludowego. Ostatecznie jego partia trawiła do ZOL. Po zostaniu posłem stwierdził, że ZOL zdradza ruch ludowy i przeszedł do PDP RoboChłop. Szybko stał się przywódcą lewicy ludowej.