[Główna postać p. UłanoHusarza] Jan Michał Rutkowski

[UłanoHusarz]

Imię i Nazwisko: Jan Michał Rutkowski
Data Urodzenia: 24.02.1870
Biografia:

Jan urodził się 24 lutego w 1870 roku w Sandomierzu. Rodzina jego, gdyż szlachtą była, została podobno założona w 1410 r., kiedy to Bolesław Rutkowski z swej kopii przebił 5 rycerzy krzyżackich. Oczywiście, to tylko legenda. Rutkowscy od czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego mają wpływy na dworze Carskim, a to mają za spiskowanie przeciwko Rzeczypospolitej, choć dzisiejsi członkowie tej familii starają się nie psuć ustroju Polski.
Był on wychowywany w wartościach \"Bóg, Honor, Ojczyzna\", a i uczył się doskonale. Wkrótce, po ukończeniu nauk w szkołach katolickich, zaczął uczyć się na Uniwersytecie Sandomierskim. Studiował tam Historię, Filozofię i Teologię. Po skończeniu tamtejszych nauk, za namową ojca, zaczął studiować w Akademii Wojennej w Sandomierzu, gdzie nauczył się fachu żołnierskiego. Ukończył ją z wynikiem prawie najlepszym w całej Akademii. Wkrótce napisał też parę prac o Historii i Filozofii, a także, choć mniejszą liczbę, o Wojaczce i Teologii.
W 1899 roku Wojewoda Sandomierski postanowił wysłać do pomocy Carowi w Chinach cały baon wojska, więc jako absolwent Akademii Wojennej w stopniu kapitana Jan musiał się załapać. W międzyczasie zwiedził on kilka miast, jak St. Petersburg i Moskwa, gdzie narobił sobie paru znajomych. Po długiej przeprawie, w Czerwcu 1900 roku dostał się do Chin, gdzie został oddelegowany pod skrzydła Rosyjskiej części Korpusu Ekspedycyjnego, który miał zlikwidować \"Powstanie Bokserów\". Rutkowski zasłynął z wyjątkowej brutalności wobec jeńców, gdyż jego batalion nazwany \"Batalionem Żniwiarzy\" nie brał jeńców. W czasie wszystkich wystąpień \"Bokserów\" jego batalion brał udział w tępieniu tych wystąpień. We wrześniu 1900 roku batalion dostał wyraźny rozkaz powrotu do Polski, więc i tak się stało. Oczywiście tym razem wizytował on tylko St. Petersburg, gdzie jego wizyta została mile przyjęta. Niedługo potem został awansowany na stopień Majora.
W 1901 roku wrócił do Sandomierza, gdzie po rozwiązaniu jednostki rozpoczął karierę polityczną. Już w 1902 roku został przyjęty do sejmiku, a wkrótce zorganizował prorosyjską organizację o nazwie \"Chorągiew Św. Michała Archanioła\", która skupiała opozycję do obecnego wojewody, a także wojskowych i tylko katolików. Wkrótce też uległ on poglądom Romana Dmowskiego, które postanowił w przerobionej formie zaimplementować do własnej organizacji. W 1903 roku udało mu się zostać posłem i zyskał posłuch wśród dużej liczby magnatów z Sandomierza. Niestety, jego chory ojciec (Matka umarła przy porodzie.) zmarł na gruźlicę, przez co Jan zastopował swą karierę i przez jakiś czas pozostał nieaktywny politycznie.
Dopiero w drugiej połowie 1904 roku powrócił aktywnie do polityki i zaczął bardziej dokładnie kształtować swe poglądy na świat. Można je określić jako nacjonalistyczne i prokatolickie. Jest on zwolennikiem \"Wolnego Rynku\" i dużej swobody tzw. samorządów, czyli lokalnych organów władzy. Kiedy wybuchła wojna Rosyjsko-Japońska, tylko ambicje polityczne i namowy \"Kolegów\" z Chorągwi zatrzymały go przed ruszeniem na front. Jeszcze w tym samym roku został mianowany kasztelanem, co dodatkowo rozszerzało i tak duże wpływy Rutkowskiego. W wyniku dużej popularności wśród szlachty, prorosyjskich poglądów i wsparcia mieszczaństwa, które zaczął też w tym roku wspierać, w lutym, po śmierci poprzedniego Wojewody, został wybrany przez Cara Wojewodą. Do dziś jego rządy są dosyć dobrze odbierane wśród wszelkich klas, w tym nawet chłopstwa.