Kronika wydarzeń od 1924 r. - Wersja do druku +- Kanciapa: historie nieprawdziwe (//kanciapa.pbf.net.pl) +-- Dział: Archiwum Kanciapy (//kanciapa.pbf.net.pl/forum-4.html) +--- Dział: Późny okres wczesnokanciapowy (//kanciapa.pbf.net.pl/forum-169.html) +---- Dział: 7. Czerwonego Ante 9 (//kanciapa.pbf.net.pl/forum-138.html) +----- Dział: O grze (organizacja i info) (//kanciapa.pbf.net.pl/forum-139.html) +------ Dział: Scenariusz (//kanciapa.pbf.net.pl/forum-140.html) +------ Wątek: Kronika wydarzeń od 1924 r. (/thread-589.html) |
Kronika wydarzeń od 1924 r. - Czerwony - 08.03.2016 III 1924 Długie obrady sejmu elekcyjnego. Kandydaci to król szwedzki Fryderyk Wilhelm, popierany przez skorumpowanego nowożmudzkiego magnata Uszakowa, Karol Burbon popierany przez część szlachty i wojsko oraz magnat Feliks Pilawa. Żaden z kandydatów na króla nie jest w stanie osiągnąć wymaganej większości 2/3. Pojawiła się też nieudana próba oderwania Korony od RTN jako oddzielnej Republiki (pojawia się po raz pierwszy nazwisko Ryszarda Ochudzkiego, wodza szlacheckich republikanów). W końcu hetman wielki wojska, Leopold Sakskoburggotski, wprowadza wojsko do Izby Poselskiej. Środowiska burżuazyjne, republikańskie i robotnicze domagają się zmian ustrojowych i wyborów. W kraju wybuchają strajki. Na Tatarszczyźnie wybucha powstanie pod wodzą Razmemłaj-Chana. Kolejny kryzys między ententą a układem haskim: zostaje zamordowany francuski gubernator Borneo, Cesarstwo zmusza Holandię do cesji wschodnich Wysp Sundajskich. Tymczasem królem zostaje obrany jeden z wojskowych, gen. Nataniel Sapieha, który przybiera imię Kazimierza V. Elekcja dokonuje się pod bagnetami żołnierzy hetmana. We Francji zostają przyjęte ustawy oficjalnie wprowadzające państwowy "totalizm". W Towarzystwie Republikańskim Polskim następuje rozłam na tle stosunku do niepolskich narodowości oraz bardziej reformistycznych kręgów władzy. Frakcja ruskich radykałów, autonomistów i chadeków zakłada Towarzystwo Republikańskie-Chrześcijańską Demokrację. IV 1924 W Kijowie i Kudaku z poduszczenia agentów komunistycznych robotnicy linczują pojedynczych szlachciców. Na Tatarszczyźnie powstańcy zajmują Samarkandę. Siły RTN hetmana polnego, Ignacego Stokłosy podejmują brutalną interwencję, połączoną z działaniami wymierzonymi w ludność cywilną i planowym niszczeniem gospodarki. W wyniku rozłam u w Socjal-Demokratycznej i Ludowej Partii Polski Jan Michał Wieruszowski odchodzi z partii razem ze swoimi zwolennikami i bojówką, Gwardią Ludową. Zakłada Obóz Narodowo-Rewolucyjny-Falangę, ugrupowanie o profilu silnie polsko-nacjonalistycznym. Magnaci skupieni wokół premiera, syberyjskiego magnata Jana Baptysty Emanuela Longchampsa de Berier, zakładają konserwatywno-liberalne Stronnictwo Reformistyczne.Z twierdzy Modlin uciekają więzieni tam przywódcy SDLPP: Eli Reichmann, Józef Piłsudski i Włodzimierz Lenin. Wybucha robotnicze powstanie w Maurycowie [Donieck], wielkim ośrodku przemysłowym zdominowanym przez kapitał magnata Maurycego Polańskiego. Wywołują je niskie prace i fatalna sytuacja socjalna. Powstańcy przemianowują miasto na "Roboczogród" i tworzą pierwsze w Europie państewko komunistyczne, które wytrzyma nieco ponad miesiąc. TN przejściowo zbliża się do ententy (tzw. pakt antykomunistyczny). V 1924 Jan Michał Wieruszowski ginie otruty rycyną przez swoich dawnych towarzyszy z SDLPP. Od razu staje się bohaterem-męczennikiem ruchu nacjonalistycznego. Sejm uchwala nową Konstytucję, napisaną przez wojsko, ale nieco zmodyfikowaną przez szlacheckich posłów. Zachowana zostaje elekcyjność tronu, natomiast wprowadzono rząd (premiera mianuje król) i Izbę Poselską z wyborów powszechnych w jednomandatowych okręgach wyborczych. Dawna Izba Poselska, wybierana na sejmikach przez szlachtę i bogaczy, zostaje zachowana jako Senat. SDLPP i TR-ChD atakują konstytucję jako niedemokratyczną. Na Madagaskarze kontrowersje wśród kolonistów budzi zniesienie niewolnictwa, a nawet przyznanie dzikim prawa głosu - forsowane przez Kazimierza V. W Moskwie powstaje Związek Pracodawców i Pracowników im. św. Józefa (ZPiP), propagujący doktrynę chrześcijańskiego korporacjonizmu, silnie związany z hetmanem Stokłosą. W Wielkim Księstwie Moskiewskim trwają starcia z robotnikami w miastach i republikańską partyzantką w terenie. Przewodniczący TR-ChD, Piotr Riemkinow, proklamuje powstanie, nazwane później riemkinowszczyzną. Przystępuje doń głównie ludność chłopska. Wielka Brytania handluje z powstańcami, co doprowadzi do kryzysu na linii Londyn-Warszawa. Oddziały magnata Feliksa Pilawy (z SR) ścierają się z bojówkami ONR-Falanga, które odebrały spory majątek wokół Niepołomic psychotycznemu biskupowi Dukatowi. Jest to tzw. wojna falangistów z pilawczykami. Po krótkich walkach interweniuje wojsko. Nastąpił też drobny kryzys dyplomatyczny w stosunkach ze Szwecją z powodu prowęgierskiego magnata Kawałowa. W swoim majątku szkolił powstańców, których zadaniem było wywołanie na rzecz ententy "ugrofińskiego rasowo" powstania w Estonii i Finlandii. Po tym, jak partyzanci przekroczyły granicę szwedzką, władze interweniowały oskarżając magnata o zdrade stanu. VI 1924 Wojsko zajmuje Roboczogród (większość robotników ostatecznie się poddała w zamian za aresztowanie Polańskiego) i rozbija główne siły riemkinowców. Wzrastają jednak niepokoje wśród Tatarów na Powołżu, a także ceny żywności. Tymczasem rozpoczyna się kampania wyborcza do nowego Sejmu. Zaognia się kryzys w stosunkach z Wielką Brytanią, wywołany morską blokadą Krymu, przez który przepływało wsparcie dla powstańców na Rusi. Royal Navy zostaje wysłana, by przerwać blokadę, przez co o mało nie dochodzi do wojny. Król Kazimierz V przeprowadza uwłaszczenie chłopów na 1/10 powierzchni królewszczyzn na Litwie i Rusi. Oczywiście przy bojowym nastawieniu włościaństwa ten późny krok niewiele daje. VII 1924 W końcu Warszawa ustępuje na Morzu Czarnym. Anglicy powiększają swoje wpływy w Chanacie Krymskim. Przywódcy głównych buntów uciekają z kraju: Riemkinow do Brazylii, Razmemłaj-Chan do Persji. Siły Rzeczypospolitej oblegają i zdobywają Samarkandę. Wśród słabnących ruskich powstańców zaczynają dominować komuniści. Ceny żywności wciąż rosną. VIII 1924 3 sierpnia odbywają się wybory. Marszałkiem Izby Poselskiej zostaje Wiktor Czernow z TR-ChD, wybrany głosami SDLPP i macierzystej partii. Z powodu późniejszej wojny światowej Sejm długo nie podziałał. IX 1924 1 września miejsce wcześniejszej Rady Stanu zajmuje rząd syberyjskiego magnata Jana Baptysty Emanuela Longchampsa de Bérier. Skład rządu w chwili powołania przedstawiał się tak: Pierwszy Minister - Jan Longchamps de Berier (Stronnictwo Reformistyczne) Minister Spraw Zagranicznych - Feliks Pilawa (magnat, Stronnictwo Reformistyczne) Minister Spraw Wojskowych - Aleksander van der Linde (hetman wielki po ustąpieniu Sakskoburggotskiego) Minister Spraw Wewnętrznych - Ignacy Stokłosa (hetman polny) Minister Sprawiedliwości - Krzysztof Lipski (Stronnictwo Reformistyczne) Minister Spraw Społecznych - Ferdynand de Sulima (magnat wielkopolski) Minister Gospodarki - Adrian Warszawski (Stronnictwo Reformistyczne, protegowany Pilawy) Król wprowadza reformy socjalne: m.in. płacę minimalną w wysokości 30% średniej, 54-godzinny sześciodniowy tydzień pracy oraz płatne urlopy wypoczynkowe. Opozycja uznaje te zmiany za niewystarczające, natomiast burżuazja nie jest zachwycona. Na Madagaskarze walki kolonistów z miejscowymi przeradzają się w powstanie tych ostatnich. Wojsko, wbrew stosunkowo kompromisowej postawie rządu, staje po stronie białych osadników. 7 września Francja atakuje Niemcy, rozpoczynając wojnę światową. Jako powód podany zostaje rzekome wspieranie proholenderskiego spisku Flamandów. Po stronie Cesarstwa staje natychmiast solidarnie cała ententa, zaś po stronie republiki niemieckiej - Szwedzi, Niderlandy oraz, niespodziewanie, Wielka Brytania. Dopiero później wojnę entencie wypowiadają Włochy i Hiszpania. ostatni kwartał 1924 14 października tzw. Centralizacja powstania Riemkinowa przekształca się w Komitet Robotniczy i Chłopski. Zostaje ogłoszona rewolucja, której kierownictwo już wyraźnie przejmuje SDLPP, zagrożone aresztowaniami i delegalizacją. Tzw. Armia Czerwona i zdolności organizacyjne przywódcy komunistów, Fiodora Berii, nadają dogasającemu powstaniu nowy impet. Wkrótce na zdobytych terenach (obejmujących potężną część europejskiego WKM) zostaje powołany Związek Rad Ludowych ze stolicą w Kudaku, od którego całe wystąpienie weźmie nazwę "rewolucji radzieckiej". Tymczasem w Polsce nasila się działalność bojówek ONR, prześladujących Niemców pruskich, socjalistów i demokratów. Wzmaga się represyjność władzy wojskowej. Więźniowie Pawiaka zostają rozstrzelani, następują aresztowania posłów z SDLPP i TR-ChD, w tym marszałka Izby Poselskiej Czernowa. Armia niemiecka wciąż ponosi klęski i zostaje osaczona w północno-wschodnim rogu kraju. Układ haski odnosi natomiast pewne sukcesy w koloniach i frontach południowoeuropejskich. I 1925 Kapitulacja Niemiec. Układ haski przez jakiś czas zachowuje przyczółek pomorski, z którego później się wycofuje. W Danii trwają walki pozycyjne. W Polsce ostatni miesiąc dawnej Rzeczypospolitej Trojga Narodów upływa pod znakiem ekspansji komunistów i coraz bardziej krwawych poczynań Falangi. Na Tatarszczyźnie co prawda sytuacja zdaje się opanowana, ale powracający magnaci mają duże kłopoty z odzyskaniem majątków. II 1925 3 lutego francuskie, węgierskie i mołdawskie siły interwencyjne znienacka wkraczają do Rzeczypospolitej, rzekomo by ochronić Polskę przed rewolucją i wojną po stronie układu haskiego. Pod skrzydłami interwentów przywódca ONR Robert Rogowski tworzy Radę Jedności Narodowej. Wkrótce zostanie proklamowana Narodowa Rzeczpospolita Polska (NRP), której ustrój konsekwentnie ewoluuje w kierunku totalizmu na wzór francuski i węgierski. Król i rząd odrzucają oferty ententy, która była gotowa pozostawić im władzę pod warunkiem porozumienia z Rogowskim i zgody na obecność wojskową. Armia obrońców - mniejsza, słabo uzbrojona i zdemoralizowana wojną domową - zostaje szybko wypchnięta za Wisłę. Jedynie nad Morzem Czarnym Polakom udają się przez chwilę iluzoryczne "triumfy" nad Mołdawią. Władze produkują dekrety m.in. wyjmujące spod prawa Rogowskiego i konfiskujące mienie obywateli państw ententy. Król proponuje komunistom amnestię, podczas gdy Armia Czerwona zajmuje kolejne miasta na Rusi. |