Cytat:

Daniel z żoną.

Daniel Przybysz urodził się 2 lutego 1902 roku w Bydgoszczy. Polityk lewicowy, poseł, obecnie Marszałek Izby poselskiej.

Jego matka Anna Przybysz z zawodu kwiaciarka umarła przy porodzie. Ojciec i reszta rodziny pozostała nieznana. Dziecko zostało umieszczone w Domu Dziecka finansowanym przez hrabiego von Ingenheim i kierowanego przez staroluteran. Został tam wychowany na Niemca i staroluteranina. Od 10 roku życia pracował w pobliskiej fabryce skórzanych rękawiczek, oraz jako pomocnik kapelusznika. Mając 15 lat uciekł z Domu Dziecka. Na początku tułał się po mieście, ale obawiając się trafienia do aresztu za włóczęgostwo uciekł na wieś.

Na wsi zatrudnił się jako parobek i dorabiał jako złota rączka. Ze względu na talent do uwodzenia kobiet kilka razy się przenosił do innej wsi. Mając 19 lat przyłączył się do ruchu ludowego i pomagał w organizacji i pracy w bibliotekach ludowych (Towarzystwo Czytelni Ludowych). Założył wydawnictwo (Wydawnictwo Bibliotek Ludowych), oraz zaczął łączyć pracę na roli z reportażami o wsi, oraz z krytyką literacką. Pomoc Kościoła w organizacji bibliotek i przekonanie się do religii katolickiej, oraz uzyskanie drogą sądową informacji o matce i w związku z tym zmianie danych personalnych zaowocowało konwersją ze staro-luteranizmu na rzymski katolicyzm. Jest on głęboko religijnym chrześcijaninem, odwołującym się w wystąpieniach do chrześcijaństwa. Mając 25 lat ożenił się z piękną 17 letnią chłopką z ubogiej rodziny. Posiada z nią czternaście dzieci w tym dziewięciu synów.

Jego kariera polityczna zaczęła się od uczestnictwa w protestach przeciw pruskiej dominacji, wtedy również wytoczył proces o ustalenie swojego pochodzenia. Na fali protestów został posłem. Od tej pory bez przerwy był członkiem parlamentu. Na początku trzymał się centrum ludowego i nawoływał do zjednoczenia ruchu ludowego będąc członkiem Chrześcijańskiego Stronnictwa Chłopskiego*. W tym czasie został wiceministrem zajmując się sprawami teatrów, muzeów, bibliotek i mediów. W wyniku podziału ruchu ludowego na blok z nacjonalistami i blok z socjalistami trafił do tego pierwszego. Było to związane z jego religijnością jednak działając wewnątrz klubu widział coraz większą akceptację dla poglądów liberalnych i poparcie dla odszkodowań za reformę rolną, czego nie był w stanie zaakceptować. W Izbie poselskiej utrzymywał również serdeczne stosunki z Litwinami i Ukraińcami do których wielu polityków nacjonalistycznych odczuwało niechęć. To wszystko doprowadziło go do transferu wraz z grupą najbliższych współpracowników do PDP RoboChłop w 1938 roku. Po dwóch latach udało mu przekonać do siebie lewicę ludową i został jej liderem, a w 1941 roku przewodniczącym całej partii. Od 1934 do 1938 roku wicemarszałek, a od 1940 roku marszałek.

W każdej wolnej chwili czyta, co robi niezwykle szybko. Od czasu wybrania na posła rozpoczął studiowanie filologii romańskiej i zgłębianie francuskiej, a następnie portugalskiej literatury. Twierdzi, że najbardziej w życiu żałuje, że w czasie w czasie wojny domowej w Niemczech był posłem i nie mógł zabić ani jednego Niemca.

* Partia lewicowo – ludowa założona przez lewicujących księży o. Wojciech Krolopp SJ, x. Romana Polańskiego, , x. Andrzej Samson, x. Mariusz Trynkiewicz. Pierwszy musiał wycofać się z działalności ze względu na polecenie polskiego prowincjonała jezuitów, a ksiądz A. Samson został suspendowany za ataki na biskupów. Partia omijała retorykę antyklerykalną poza tym wypadkiem. Opierała się na niechęci do Prus i pruskiego króla. (OG: Program ChSCh był analogiczny do programu Stronnictwa Chłopskiego z powyższymi zastrzeżeniami.)