Cytat:w Polsce anarchosyndykaliści przed wojną współtworzyli tzw. \"lewicę sanacyjną\" i zaczęli przejmować drugą co do wielkości centralę związkową, we Francji uczestniczyli we Froncie Ludowym który wygrał wybory w '36.

Cytat:Dla jasności, nie jest to też jakiś mój radykalny zwrot ku lolhistoryczności. Pozwalając na dowolność w wyborze ideologii wprowadzam jednocześnie inne ograniczenia. Jeśli ta gra wypali, to w następnej ciężkości rozłożą się pewnie inaczej i zapraszam do udziału, ale póki co kupno Islandii w '34 jest już tak dalekim odlotem że nie zamierzam ograniczać pomysłów graczy które nie kłócą się ewidentnie ze zdrowym rozsądkiem.

Cytat:Dziękuję za zainteresowanie tworzonym przeze mnie środowiskiem. Od razu chciałbym wyjaśnić pewne niejasności. Słowo \"minarchizm\" powstało w latach '70. W tym samym czasie powstało pojęcie \"państwa ultraminimalnego\". Z tego powodu czy bym tego chciał, czy też nie nie mogę się odwoływać do tych pojęć w czasie gry.

Cytat:Program mojej partii nie jest jednak anarchistyczny. W samym opisie zawarłem odejście od ścisłego anarchizmu określając ją jako postanarchistyczną, a program jako trochę narzucony wspólny stan pośredni w momencie spełnienia którego partia traci rację bytu i poszczególne środowiska muszą zakończyć współpracę ze sobą. Nie odtwarzam tutaj ściśle ideologii anarchistycznej ale proponuję coś nowego.

Cytat:Sądzę że skoro moja partia nie jest stricte anarchistyczna to odium propagandy antyanarchistycznej w znaczącym stopniu jej nie dotyczy i bardziej jest pojmowana jako partia wolnościowa, drobnych właścicieli i pacyfistyczna.

Cytat:Jeśli jednak partia taka przeszkadza innym graczom to bez problemów mogę się wycofać.

Cytat:Projekty te mają jednak poważną wadę polegającą na ich niszowym charakterze, a wolałbym grać czymś większym.

Cytat:Osobiście jestem monarchistą, tradycjonalistą katolickim i w jakimś stopniu sympatyzuję z anarchią, szczególnie anarchoprymitywizmem. Stworzenie tego typu partii wydaje mi się w tej grze mało możliwe. Nie ma tutaj katolickiego monarchy którego mógłbym się słuchać, ani porządnego katolickiego pretendenta do tronu. Zostałaby mi możliwość zrobienia jakiejś partii luddystycznej, albo posłużyć się moją niechęcią do Polski podczas kreacji partii.

Cytat:Antyimperialistyczny Front Rewolucyjny jest partią powstałą w 1934 roku w Wilnie, jednak największe poparcie zdobyła ona na Islandii, gdzie w 1936 przeniosła swoją działalność. AFR założył Ormiański imigrant, Serj Gewaryan, który w czasie wojny domowej w Rosji w latach 1917-1923, był oficerem w armii Federacji Zakaukaskiej, zdobytej ostatecznie przez bolszewików, co zmusiło go do szukania azylu w Polsce. Podstawą programową tej partii jest radykalny antyimperializm, antykolonializm, antyglobalizm, federalizm, świeckość państwa i wolność obywatelska. Partia nawołuje do zniesienia wielkich Imperiów kolonialnych, takich jak Wielka Brytania, Francjia oraz ZSRR, niepodległości europejskich zamorskich kolonii, oraz utworzenia federacji w miejscach państw narodowych. W sprawie RP postulują utworzenie federacji z oddzielnymi autonomiami dla Polski, Ukrainy, Białorusi, Śląska, okręgu Wileńskiego, Islandii, oraz szeroką autonomię dla narodu Żydowskiego, Ormiańskiego i Niemieckiego. Są zwolennikami niemal całkowitej federalizacji i decentralizacji, oddzielnego dla wszystkich autonomii prawodawstwa i ustawodawstwa, oraz polityki budżetowej, a nawet oddzielnych władz wykonawczych i parlamentu (obóz radykalny całkowicie likwiduje wspólny parlament i rząd centralny, natomiast obóz umiarkowany postuluje rząd centralny i wspólny parlament mocno ograniczony swoją władzą i uprawnieniami), a jedynie wspólnej armii, służb porządkowych i szkolnictwa (utrzymywanych ze wspólnych składek do budżetu federalnego), oraz wspólnego przedstawicielstwa na arenie międzynarodowej i? banku emisyjnego (nie ma zgody co do tego, czy ma on być bankiem państwowym, czy prywatnym tak jak FED). AFR uważa również, że podstawą wolnego państwa jest pełne jego zeświecczenie i zlaicyzowanie. W swych hasłach często nawiązują do rewolucji amerykańskiej i francuskiej. Partia ta nieoficjalnie otrzymuje finansowanie niewiadomego pochodzenia z USA, co jest przyczyną wielu plotek o powiązaniach z Masonami. Wielu przeciwników partii domaga się również jej delegalizacji, zwracając uwagę na posiadanie przez nią bojówek i ramienia zbrojnego (Armia Antyimperialistycznego Frontu Rewolucyjnego), co w prawdzie jest faktem, ale nigdy nie zostało w pełni udowodnione. Z biegiem lat AFR zdobywa na Islandii coraz większe poparcie, zwłaszcza wśród rodowitych Islandczyków, oraz Duńczyków, Żydów, szeroko pojętej inteligencji, wszelkiej maści oportunistów, mętów, młodziaków o rewolucyjnych zapędach, ale i prostych obywateli. W kwestii gospodarczej, cześć członków AFR jest zwolennikami Keynesizmu (umiarkowani), z interwencjonizmem państwowym i etatyzmem, opartym na decyzjach rządu centralnego, za autoryzacją władz autonomii objętych interwencją państwa; część natomiast (radykalni i niektórzy umiarkowani) popiera szkołę austriacką.