(09.03.2016, 16:27)Saint/Pisces Aphrodite napisał(a): Przecież będzie ten sam król.

"3. Monarcha ogłasza ustawy uchwalone przez Izbę Poselską i zaakceptowane przez Senat. Monarcha może z uzasadnionych przyczyn odmówić ogłoszenie ustawy."

Konserwatyści mają już taką "pewność" zapisaną w konstytucji, więc już ją mają i nie muszą jej dostawać.

Cytat:Imię i nazwisko Alfons Edward Pióro
Narodowość Polak
Data i miejsce urodzenia 18 IV 1890 Wilno
Pochodzenie społeczne proletariat miejski

Urodził się w dzielnicy Zarzecze w Wilnie, jako 4 dziecko. Jego matka pracowała w tkalni, ojciec był robotnikiem kolejowym. Raz z resztą rodzeństwa nie odebrał żadnej edukacji (potem dopiero nauczy się pisać i czytać) a od kiedy mógł rozpoczął pracę na kolei jak ojciec. Tam wśród robotników zetknął się z ideałami socjalistycznymi i działaczami Socjal-Demokratycznej i Ludowej Partii Polski. Po skończeniu 15 lat wstąpił do partii i stał się jednym z szeregowych działaczy. Powoli pnie się po szczeblach partyjnej kariery, sytuując się raczej po stronie zwolenników rewolucji i „Walki nieustającej” w związku z czym jest kilkakrotnie zatrzymywany, oraz odbywa wczasy na koszt króla przy wyrębie tajgi na świeżym powietrzu w urokliwym zakątku Syberii.
Jego znaczenie rośnie jednak przy okazji fali strajków, które wybuchają podczas sejmu elekcyjnego. W ich wyniku zostaje jednym zastępców wileńskiej komórki partyjnej – gdzie dalej sytuuje się po stronie dość radykalnych działaczy, jednak z wiekiem zaczyna powoli łagodnieć(na co wpływ ma również małżeństwo). Gdy przewodniczący wileńskiego oddziału partii zostaje posłem i wyjeżdża do Warszawy, staje się faktycznym przywódcą partii w stolicy Wielkiego Xsięstwa. Po stłumionym powstaniu Riemkinowa i upadku Roboczogrodu, definitywnie przechodzi na pozycje bardziej umiarkowane. Dlatego też nie popiera decyzji o wybuchu rewolucji, a jego decyzją wileńska komórka SDiLPP decyduje się nie przyłączać do walki zbrojnej.
Po wybuchu wojny wchodzi w skład rządu, deklarując, że socjalizm jest możliwy tylko w niezależnej Rzeczpospolitej i to o nią należy najpierw się bić.